smaki dzieciństwa

Z boku na blasze często stała patelnia z resztkami  obiadu i garnek z zupą. Wszystko to przykryte,  bo przecież na chłopku nad piecem spały koty i zdarzało się, że kot skacząc strącał wprost na blachę różne przedmioty, suszące się na murku.

Przy okazji przypomnę budowę kuchennego trzonu – główna część paleniska przykryta była blachą, na której gotowały się potrawy. Obok była nalepa – kamienny blat, pod którym znajdował się piec chlebowy. Nad nim był murek a nad murkiem chłopek -  część komina,  i tam sypiały koty.

Jedzenie było proste i bardzo smaczne. Do dziś najbardziej lubię jarskie potrawy z ziemniaków i gęste, pełne warzyw zupy. Najlepsze jednak były ziemniaki. Porządnie omaszczone. Jałowe  jadło się wyłącznie w poście, te codzienne musiały być solidnie polane usmażoną, pokrojoną w drobną kostkę słoniną, czasem również z cebulką. Zostawione na patelni na ciepłej blasze nabierały specyficznego smaku, tworząc od spodu grubą, chrupiącą warstwę. Między obiadem a kolacją te ziemniaki znikały. Obracało się je na drugą stronę, zjadało skórkę, zostawiając resztę, popijając zimnym mlekiem i dalej na pole, na sanki!

Wieczorem piekłyśmy sobie na blasze grube plastry ziemniaków, posypane solą były pyszne. Tak samo jak chleb, nie wiedziałam tylko, że kromki opieczone z dwóch stron nazywają się grzankami, miałyśmy je prawie codziennie.  Czasem mama dawała nam cieniutkie resztki pierogowego ciasta, rzucone na blachę pęczniały pod wpływem gorąca tworząc poduszkę, po minucie należało przewrócić je na drugą stronę i po chwili już były gotowe. Widziałam podobne wyroby na blogach kulinarnych, mają jakąś obcojęzyczną nazwę.

Pyszne są też pieczone na blasze karpiele (brukiew). Warzywo biedoty, jeśli ktoś je jadł, budził współczucie. Ja jadłabym i dziś, mają delikatny, słodki smak. Po prostu warzywa z grilla.

Nie lubiłam za to pieczonych ziemniaków z ogniska. Takie brzydkie i czarne, wolałam sobie upiec jabłko na patyku.

Na koniec – siostra mi obiecała, że jak przyjadę do niej to rozpali pod blachą i upieczemy prołzoki i talorki.

To pojadę.