Czego nie opowiedziałam Hani

 Na wysokiej górze za lasem w małym drewnianym domku mieszkała samotna kobieta z kilkorgiem dzieci. Miała męża ale on dość dawno umarł i kobieta musiała radzić sobie sama. Miała kawałek pola na którym uprawiała trochę warzyw i ziemniaki. Koło domku zawsze kręciło się kilka psów i kotów. W komórce dobudowanej do domu miała kozę i ta koza dawała niewielką ilość mleka. Czasem kobieta prowadzała kozę do capka aby mieć koźlątko, mała kózka szła na mięso na sprzedaż. 

Dzieci tej kobiety były bardzo skromnie ubrane, czasem chodziły w jednych butach przez cały rok, zarówno latem jak i zimą. Za pomoc w pracach polowych kobieta dostawała od ludzi używane ubrania, rzadko kiedy pieniądze. 

Dzieci były zaniedbane intelektualnie i higienicznie ale wyglądały bardzo dobrze, rosły zdrowo i zdrowo wyglądały, tak samo zadziwiająco dobrze i zdrowo wyglądała ich mama. Do szkoły miały bardzo daleko, wszak mieszkały na wysokiej górze za rzeką za lasem, ale codziennie samodzielnie dreptały krętą kamienistą ścieżką tam i z powrotem, a droga w jedną stroną zajmowała im znacznie więcej niż godzinę. 

Kobieta czasem schodziła z góry w stronę wsi, niosąc w starej siatce jakieś niewielkie pakunki. Kiedy wracała, często prowadziła na powrózku psa. Nie był to zawsze ten sam pies. 

Czasem ludzie pytali kobietę - chcesz koty? A ona odpowiadała - jak masz małe to wsadź do starej pończochy i utop, jak masz duże i tłuste to wezmę. Tak samo z psami. Najlepsze były spasione, takie, które zawsze wisiały na łańcuchu przy budzie ale dostawały dobrze jeść. 

Niektóre psy były chore albo ulegały wypadkom, albo były brzydkie, bezustannie  szczekały denerwując gospodarza - takie też kobieta zabierała. 

Kiedy ludzie z okolicy chorowali,  nie zawsze korzystali z pomocy lekarza, nie zawsze mieli pieniądze na lekarstwa. Leczyli się lekarstwem sporządzonym przez kobietę. Tłusta, ohydna ciecz zwana psim smalcem służyła zarówno do picia jak i do smarowania. Kocie skórki służyły do okładania bolących pleców. Mogli je dostać za kilka jajek, za koszyk ziemniaków, za zapaskę jabłek. 

Tak Wam to zostawię.