wycieczka - początek

z sercem na koszulce, zmęczony ale szczęśliwy

Szanowni Państwo - to jest Rafał.   Nie widać dobrze napisu na koszulce ale tam jest napisanie - „ I love Kraków” i jestem pewna, że Rafał pokochał Kraków całym sercem a jeśli przeżyje tempo zwiedzania, to będzie już kochał to miasto zawsze.  Postaram się opisać wrażenia obiektywnie, ale na staraniach się skończy, bo ja sama jestem pod działaniem jakiejś magii.

Umówiliśmy się ww wtorek na obiedzie, aby się przywitać i ustalić szczegóły organizacyjne. Znałam tylko Anię, siostrę Rafała, ale nawet, gdyby jej nie było, to i tak bym wiedziała, że już są bo z głębi restauracji usłyszałam okrzyk radości (ha, jeszcze się ludzie cieszą na mój widok!). Jaki luzak, ja mu zazdroszczę, tak się umieć cieszyć!

Rafałowi towarzyszy tata i tu koniecznie muszę napisać – jakie to szczęście mieć oddaną rodzinę. Zarówno tata jak i siostra są fantastyczni, nie chcąc ich wprawić w zakłopotanie nie napiszę więcej ponad te słowa – jakie to szczęście mieć kochającą się rodzinę.

Pierwsze wrażenia - podróż i apartament. Gnali na złamanie karku bez jednego postoju, bo Rafał nie spał, nie jadł, żył tą wycieczką od dawna to jakże mógłby marnować czas na postój. Teraz Wam napiszę, czemu apartament a nie hotel. Hotele w centrum Krakowa są zabójczo drogie a człowiek na wózku musi mieć wszędzie blisko. W hotelu liczy się osoba a w apartamencie może nocować za jedną cenę kilka osób i nikogo to nie obchodzi. Przestrzeń – salon, sypialnia, kuchnia z wyposażeniem, co ja zresztą będę tu pisać, macie link u góry, sami zobaczcie. Do tego dochodzi bezpieczne miejsce parkingowe w podziemiach za darmo, w samym sercu miasta.

We wtorek wycieczkowicze poszli wieczorem zwiedzać miasto a ja wróciłam do domu. Byliśmy umówieni na  środę  na zwiedzanie z przewodnikiem i o tym Wam wkrótce napiszę a jeśli dostanę więcej zdjęć, to je tu powklejam.