brokatowe serce

 

Laurkę dostałam, z czerwono-brokatowym sercem i z dżdżownicą. Hania wie o tym, że babcia kocha koty, sowy i smoki, ale dżdżownice też są piękne i potrzebne (brawo ekologiczne przedszkole).

Dostałam również ciepły puszysty szlafrok.  Miałam sobie właśnie taki kupić bo mam trochę więcej czasu i mogłabym wieczorami chodzić w szlafroku ale miałam tylko taki cienki z-łazienki-do-łóżka. A wieczory spędzam przed telewizorem z bardzo, ale to bardzo wciągającym serialem. 

 Brakuje mi siostry. Naszych rozmów o wnuczkach. Asia ma kilkoro wnucząt a każde z nich kochała nadzwyczaj mocno, to było słychać w jej głosie gdy opowiadała – nasza Olusia, nasza Majusia..

Tyle razy opowiadałam jak się bawimy,  tyle razy upewniałam się czy dobrze robię – Asiu, ja ciągam Hanię na kocu po podłodze i śpiewamy przy tym głupie piosenki. Asiu, kiedy obieram ziemniaki to daję Hani takie duże drewniane szczypce, żeby łowiła kawałki warzyw i przekładała do garnka..

Nasze rozmowy o wnuczkach trwały godzinami, kochałam to. Ufałam mojej siostrze, a Ona powtarzała – nieuczęszczane ścieżki zarastają, miłość trzeba pielęgnować i na nic wysiłek rodzica, jak jest małe to przyjdzie z laurką ale jeśli babka nie ma serca do wnuka to wnuk nie będzie miał serca do babki.

Nasza Hania dokładnie wie, co to rodzina. Nie chodzi tylko o nas, o, nie. W zeszłym roku na gwiazdkę dostała nowego pluszaka klik

i była radość z odnalezienia rodziny, ale w tym roku dziecko było w Ikei, i tam o zgrozo odkryło cały kontener tych psów. Rodzina, cała rodzina Hałała! Musieli tam zostać, to ich dom. Ale łatwo nie było.

Dawno temu ktoś, kto jest dla mnie autorytetem napisał, że moje notki bywają ważne społecznie. Bo chodzi o miłość.

Dziś też Cię kocham.

Winter is coming. Dla niewtajemniczonych – wracam do serialu.