znów o tym kotku

dla ochłody

Kiciul ma zapalenie uszu. Kociarze wiedzą, z czym to się wiąże ale nie-kociarzom napiszę. Najpierw trzeba futrzaka złapać i zawieźć do weta. To nie jest takie proste bo zwierz doskonale rozumie co planujemy i w odpowiednim czasie ucieka  z domu aby przeczekać porę jazdy.  Tym razem prawie mu się udało ale się nie udało bo co prawda zwiał ale bez śniadania, i po kilkunastu minutach wrócił na wołanie kotku kotku chodź do domu karmimy koty mięsem! 
Zamiast mięsa było cap za futro i do klatki. Przed wetem kota się nie karmi ale tego to już mądrala nie wiedział.
Oszukany, zły i obrażony wrócił z wyczyszczonymi uszami zaopatrzony w leki za 150 zł.
Trudno, jak się człowiek decyduje zostać kocim personelem to należy się z tym liczyć.

Dziś czyszczenie i zakrapianie odbyło się już przed szóstą. O tej porze kotek sprawdza, czy Krzysiek śpi. Poszedł więc do jego pokoju a tam nikogo nie ma bo Krzysiek nocuje u matki. Nie, nie wygnałam go z domu, sam uciekł tak się porobiło i tak trzeba przez jakiś czas, starość jest okropna a samotność na starość jeszcze okropniejsza, tyle powiem.

Ale miało być o kocie. Kot rozdarł pysk bo łóżko puste, miska na mięso pusta, w drugiej tylko parę granulek. Nakarmiłam. 
Nakarmiłam,  przygotowałam waciki i kropelki. Ale nie wzięłam ręcznika na kolana, błąd!

Kota pod pachę na kolana. Pazury wbite prawie do kości. Warczenie. Jedno ucho, drugie ucho, masowanie.  Koniec zabiegu kociego. Wyrwał się i pooooszedł! Ciekawe kiedy wróci. Biedny kot. Nienawidzę tego robić. Wyrywać kleszczy, opatrywać ran, grzebać w uszach. Czuję się jak najpodlejszy zdrajca.

A jeże są wielkie jak smoki, wczoraj wieczorem widziałam jak jeden maszerował  do kompostu. Nie oswajamy, nie dokarmiamy, same wiedzą gdzie znajdą coś dobrego.