połowa lipca

 Jest połowa lipca i upały dają się nam we znaki. Najgorzej mają starsi, w czasie upałów nasilają się dolegliwości a do tego nie ma czym oddychać. Martwię się o mamę i o teściów. 

Wczoraj było u nas ponad trzydzieści stopni i prażyło niemiłosiernie, siedziałam w domu przy włączonym wiatraku, w naszym starym domu zawsze jest chłodno więc da się wytrzymać. Rano przeszła burza, schłodziło się, pootwierałam szeroko okna i drzwi, niech się dom odświeży.

Ortopeda zrobił mi usg i od razu dał mi trzy tygodnie zwolnienia. Tak się kończy praca ponad siły. Nie mam trzydziestu czy czterdziestu lat i moje ścięgna nie wytrzymują harówki. Nie będę się tu żalić ale wszystkim, którzy narzekają na starszych, wyeksploatowanych pracowników nie dotrzymujących tempa pracy, którzy nie umierają przy taśmie tylko bezczelnie idą na zwolnienie lekarskie przypominam - jeśli nie chcecie się zestarzeć i doświadczyć tego co ja, musicie umrzeć w okolicach pięćdziesiątki. 

Pewnego dnia zaczniecie wkurzać się na własne nieposłuszne ciało i po tym poznacie, że choć czujecie się gotowi na wszystko jak czterdziestolatki to o wielu rzeczach trzeba zapomnieć bo albo tchu braknie, albo w głowie się zawróci, albo czegoś absolutnie nie można bo leki. 

Burza odświeżyła powietrze, jest środek lata, boli mnie ręka więc niewiele mogę robić, lekarz kazał mi odpoczywać i najbliższy czas tak zamierzam spędzić.