o chłopcu, który był smutny bo mu kazałam umyć okno

 

Pracę mam jaką mam, łatwo nie jest, muszę wytrwać jeszcze jakiś czas, rent i orzeczeń nie mam czasu i siły załatwiać bo pracuję. Może się coś ruszy w sierpniu.

Teraz mamy w orce najgorszy czas bo z akademika wyprowadzają się studenci i te pokoje trzeba doczyścić i przygotować dla gości hostelowych. Kto mieszkał w akademiku to wie jak wygląda wykwaterowanie, kto nie mieszkał, uwierzy albo nie. Pokojowa i konserwator muszą podpisać odbiór a student musi pokój dokładnie posprzątać.

Teoretycznie pokój ma być tak wysprzątany, aby tylko  umyć lampy, wyprać maszyną wykładzinę, pościelić łóżka i uzupełnić akcesoria w łazience.

 

Czwartek. Smutny, wysoki chłopak przerywa mi pracę prosząc, abym podeszła do jego pokoju i sprawdziła, czy już jest wysprzątane. Niewiele widzę i prawie nic nie słyszę bo mi we łbie huczy od ciśnienia,  wysprzątałam 10 pokoi hotelowych i trzęsą mi się nogi a nie miałam jeszcze przerwy  Boże, gdzie te czasy kiedy nogi trzęsły mi się tylko po dobrym seksie właśnie myję schody ale porzucam mop i idę za studentem po drodze pytając, czy w ogóle sprzątał, bo jeśli nie to szkoda mojego czasu, mam jeszcze dużo roboty.

Wchodzimy do jego pokoju. Patrzy na mnie niespokojnie i jest smutny. 

Nienawidzę sprzątania i nie umiem tego robić – mówi. To tak jak ja – myślę. Jestem intelektualistą – dodaje.  Ja również- dodaję w myślach.

Żadna pokojowa panu tego nie podpisze – mówię, widząc brud i zaniedbanie.  Musi pan umyć okno, zetrzeć brud z biurka i stołu, wyszorować lodówkę, odkurzyć materac, odsunąć łóżko i wytrzeć ramę na mokro, umyć lustro, wytrzeć na mokro wnętrze szafy, umyć kafelki i na litość boską czy pan kiedykolwiek sprzątał łazienkę przez ten rok?

Wpadliśmy obydwoje w czarną rozpacz bo i łazienka była czarna a kamień pokrywał wszystko grubą warstwą.

Co ja mam robić, dziewczyna do mnie dziś przyjedzie, zostało mi 10 godzin, nie zdążę – jęczał chłopak. Niech pan poprosi o pomoc dziewczynę, do jutra dacie radę – zaproponowałam. Nie, ona nie jest do sprzątania – zaprotestował.  

To proszę sobie wynająć firmę sprzątającą – powiedziałam i poszłam do swoich zajęć.

Na schodach czekała na mnie koleżanka mówiąc, że student nie chciał, aby jego pokój odbierała Ukrainka tylko Polka, i dlatego mnie zaczepił choć obsługa tego piętra należała do Ukrainki.

 Możemy się z Ukrainkami nie kochać ale nikt nam koleżanek nie będzie obrażał! Osobiście dopilnowałam, aby  żadna Polka już tam nie poszła. No i co. W końcu przyjechała pani mama i poszorowała co mogła. 

Czyli mama do sprzątania a dziewczyna do kochania. :).