w sercu

 

cmentarz w Jodłówce Tuchowskiej, kliknięcie powiększy zdjęcie

Przepraszam za niewyraźne zdjęcie mojego rodzonego dziadka, męża babci Klary. To jest dziadek Władek, rodzony ojciec taty. Dziadek Fabian, o którym wielokrotnie pisałam, był drugim mężem babci. Pierwszego nie znałam, zmarł bardzo młodo. 

Kilka lat temu obiecałam jednej z moich sióstr, że przyjadę na jej sześćdziesiąte urodziny. Nie pojechałam. Nie mogłam. Pojechałam niedługo potem na pogrzeb i od tamtej pory odwiedzam siostrę na cmentarzu bo przecież co roku ma sześćdziesiąte urodziny, nie starzeje się. Działkę ma widokową, sąsiedztwo spokojne choć tata leży niedaleko, a wiadomo, tata był surowy (już sobie żartuję i nie zalewam się łzami) choć bardzo się wzruszam, ale sami widzicie jak tam jest pięknie. Akurat było po deszczu, to zdjęcie jest takie mokre od ulewy, nie od mojego płaczu. Ale tak - tam pachnie lasem i kwiatową łąką pełną ziół. Dymi paryja, w paryjach łażą jaziornice.  Na cmentarzu trafiłam do mojej rodziny bez błądzenia bo jakoś tak leżą wśród znajomych i tylko babcia Klara chyba czuje się samotna bo w całkiem innej części cmentarza. 

I tak - nieżywych odwiedzałam krótko bo przecież więcej czasu chciałam spędzić z żyjącymi. Tam wszyscy mają widokowe działki, powietrze pachnie lasem, łąką i poziomkami, nad domem mojej siostry krąży całkiem nisko jastrząb, koło starego domu mojej mamy wygrzewają się jaszczurki, na łąkach kwitną storczyki i w oknie  mamy również kwitną storczyki. 

Będę pisać o tamtym miejscu bo choć od ponad czterdziestu lat tam nie mieszkam, to mam je w sercu.