lanie wody czyli powódź w Krakowie

Spod wody wystaje  łeb smoka, zaniepokojone bydlę jeszcze od czasu do czasu zieje ogniem bo pieczone gołąbki same się nie usmażą.
Z radia słychać "Nie ma fal, nie ma fal, nie ma fal" żeby się ludzie nie denerwowali niepotrzebnie.
Na Brackiej pada zawsze, więc nikt się nie dziwi.

Groźna Woźna przez przypadek stała się jurorem ważnego międzyszkolnego konkursu.
W holu szkoły rozstawiono makiety z projektami tego i tamtego,  rodzice się namordowali żeby dzieciątko wygrało i efekty były spektakularne, nawet telewizja miała przyjechać ale nie dojechała. Prace zaopatrzono w kolorowe karteczki z napisami - pierwsze miejsce, drugie, kolejne, wyróżnienie, lada diabła, dziadostwo. 
Kiedy Groźna Woźna zabiera się za sprzątanie, zaczyna od otwierania okien żeby wpuścić trochę świeżego powietrza i przegonić czekających na dzieci dziadków. 
Otwarła okna, włączyła odkurzacz a karteczki z informacjami jak jaskółki poleciały każda w inną stronę!
Pozbierała, popatrzyła po pracach i położyła tam, gdzie się jej najbardziej podobało. I nikt, nikt się nie zorientował.