Tajemnice

Nie wiem, czemu nie wcześniej.  Pewnie już wszyscy dawno przeczytali, ocenili, odłożyli  na półkę i zapomnieli a ja dopiero teraz przeczytałam książkę Danuty Wałęsy „Marzenia i tajemnice”.

Wspomnienia. Pierwsze wrażenie – trochę mnie denerwuje ciągłe powtarzanie  w ważnych momentach „nie pamiętam”. To takie zachowawcze,  niespójne z pozostałymi wspomnieniami. Wolałabym przeczytać raczej „nie chcę o tym pisać”.

Młoda, bardzo młoda dziewczyna wychowana w wielodzietnej rolniczej wiejskiej rodzinie nie lubi pracy na roli, chce innego życia i dlatego  wyjeżdża do wielkiego miasta. Zatrzymuje się u krewnych, podejmuje pracę zawodową, poznaje mężczyznę i wkrótce wychodzi za mąż.

Mieszka wśród obcych ale jest otwarta, sympatyczna, pracowita i zyskuje sobie grono przyjaciół gotowych do pomocy. Mąż pracuje zawodowo, ona zajmuje się domem i rodzi kolejne dzieci. 

Warunki życia tej rodziny są niezwykle trudne – ciasne mieszkanie źle wyposażone, trudności z zaopatrzeniem – dla przypomnienia – wówczas nie było pampersów, pralek automatycznych i zmywarek, gotowych posiłków,  nie było nawet pizzy na zamówienie.

Liczne ciąże i porody, mąż, który wielokrotnie tracił pracę i ona – twarda, opanowana, zasadnicza, gotowa na wszystko w obronie swej rodziny. Czytałam i podziwiałam z każdym akapitem coraz bardziej – za odwagę, za poświęcenie, za to, że nigdy nie myślała o sobie.

Wielokrotnie myślałam – nie dałabym rady. Jeździć w odwiedziny do męża, kiedy był internowany, znosić bezustanny ruch w mieszkaniu, obcych ludzi, którzy przychodzili jak do całonocnego biura, podsłuchy, obserwację ubeków, milicjantów, szykany, prześladowania. W tym wszystkim małe dzieci, które trzeba karmić, wychowywać, wysyłać do szkoły, zabierać na wakacje.

Mąż, który o niczym nie mówił, wychodził i nie wiadomo było, kiedy wróci. Który o wszystkim decydował. Tacy byli wtedy mężowie. Zarządził i tak miało być. Żona dowiadywała się ostatnia.

Siermiężne czasy, bieda, pustki w sklepach.  Danuta Wałęsa pisze o tym, że nigdy nie miała stylistki, na wielkie wyjścia pożyczała odzież od koleżanek albo od kogoś z rodziny. Te wielkie wyjścia to była na przykład podróż do Oslo, gdzie odbierała Pokojową Nagrodę Nobla.

Wreszcie doszłam do fragmentu, który poruszył mnie najbardziej. A więc wiedzieli. Wszyscy wiedzieli.

D. Wałęsa "Marzenia i tajemnice"