nogę skręciłam

Bardzo ciężko przeżywam to zwolnienie, pewnie dlatego, że było tak nieoczekiwane, wszak ja już robiłam wakacyjne plany. Nie mogłam sobie poradzić z płaczem, dlatego wsparłam się tabletkami. Przynajmniej mogłam się jakoś ogarnąć, ale nie jest wcale dobrze bo cały organizm zachowuje się jak chory.
Dobra wiadomość jest taka, że nie bolą mnie ręce. Miał rację lekarz ortopeda wstrzymując się z operacją i wysyłając mnie na dodatkowe badania.
Byłam dziś w gminie bo potrzebowałam zaświadczenia, że przebywam w miejscu zameldowania. W dowodzie osobistym tego nie ma a ja miałam już wcześniej jakieś niewyjaśnione historie z nazwiskiem matki, teraz znów system wyświetla mi poprzedni adres którego już dawno nie ma, jednym słowem, bałagan.
Pani wydała złe zaświadczenie, ja nie sprawdziłam bo się śpieszyłam, dopiero w domu patrzę - znów jest źle. Trzeba wracać a byłam umówiona na terminowe spotkanie. Pojechałam, u nas jest okropna plucha, w gminie mokra posadzka, tak nieszczęśliwie się pośliznęłam że skręciłam nogę i ledwie łażę. I w Krakowie nawet nie kulałam, dopiero po przyjściu do domu czułam, że mnie coraz bardziej boli. Ale co miałam załatwić to załatwiłam.
Łapię się na tym, że opowiadam o sobie prawie obcym ludziom, normalnie nigdy bym sobie nie pozwoliła na to. Cały czas w kółko do tego wracam i choć rozum mówi, abym się wzięła w garść to na samo wspomnienie płyną łzy.
Nie pisałam tu za wiele o innych koleżankach z pracy, teraz napiszę. Dzwonią, pytają jak się czuję, podsyłają oferty pracy, zapewniają, że są po mojej stronie, że to co się stało to wielkie świństwo. Bo my się lubiłyśmy, spotykałyśmy się czasem poza pracą żeby się powygłupiać, zawsze miały dla mnie jabłko, rzodkiewki czy tackę z obiadem którego nie zjadały dzieci na ich stołówce. Jedna z dziewczyn mówiła - bierz, my wiemy, że brygadzistka ci nie da!

Ja na swoim budynku byłam jak za karę, moja poprzedniczka uciekła po dwóch czy trzech miesiącach, ręce bolały ją równie dotkliwie jak mnie i do tego nie wytrzymywała nerwowo.


Było mi  bardzo przykro, że nigdy nie mogłam doprosić się o dodatkową pracę, na przykład  kiedy były wybory czy impreza gminna, zawsze była odpowiedź - pani dyrektor tak zarządza. Albo - organizator życzy sobie mężczyzny - a potem widziałam, że wybrała sobie kogoś innego.