co wzięłam na sen i jak to się skończyło

Czwartek nie był dla mnie łatwym dniem, byłam zmęczona a wiedziałam, że piątek będzie dniem trudnym od świtu do nocy. Chciałam się wyspać żeby jakoś wytrwać do weekendu (który również zapowiada się pracowity) i dlatego w desperacji wstąpiłam do apteki i kupiłam tabletki na sen. 

Bez szału, jakieś najtańsze poprosiłam, i najmniejsze opakowanie. Zresztą zawsze tak kupuję leki, od drzwi wołam żeby nie było dużo i drogo. 

O dziesiątej wyszykowałam się do spania, wzięłam do gęby tabletkę (było napisane - powoli ssać) i położyłam się do łóżka. Radyjko grało cichutko, lampka solna była włączona, dałam sobie na zaśnięcie pół godziny. Dziesięć po dziesiątej obudził mnie Krzysiek klepiąc po buzi,  potrząsając i wołając - co ci jest, żyjesz czy nie żyjesz,  możesz mówić?! Dzwonić po karetkę?

Zerwałam się krzycząc - ale co się stało, kto umarł?!

Okazało się, że przyszedł powiedzieć mi  dobranoc i zobaczył, że mam pianę na buzi. Myślał, że dostałam jakiegoś ataku a ja po prostu zasnęłam natychmiast jak tylko położyłam głowę na poduszce a tabletka rozpuściła mi się sama,  na brodzie i wokół ust miałam pianę i wyglądałam jak wściekły pies (jego słowa). 

To była zwykła ziołowa tabletka i na pewno nie spowodowała tak głębokiego, szybkiego snu.  Padłam ze zmęczenia i nie zdążyłam połknąć tego leku. 

Miłego weekendu!