niemodna kuchnia Klarki

Jedzenie biednych i ..sknerusów. Ziemniaki zawsze były tanie i stanowiły dla wielu rodzin podstawę żywienia ludzi i zwierząt. Wystarczy obrać parę ziemniaków, ugotować, odcedzić, odparować, przestudzić, przepuścić przez praskę, dodać jajko (niekoniecznie, ja daję) i trochę pszennej mąki, uformować kluski, wrzucić do osolonej, wrzącej wody a kiedy wypłyną, są gotowe.

Przepis podaję, żeby był dłuższy post bo ostatnio piszę tu same telegramy. Wierzę, że co jak co ale kopytka to już każdy potrafi zrobić, a najwięcej zabawy mają z tym kilkuletnie dzieci.

Raz mi się nie udały, ponieważ zamiast uczciwie przecisnąć ziemniaki przez praskę lub zmielić w maszynce, wrzuciłam je do malaksera. Robi się glut.

Z czym podaje się kopytka? Z czym kto lubi. Ja nawet mogę jeść same bo uwielbiam wszelkie mączno-ziemniaczane potrawy (a dupa rośnie).  

Dobre są z pieczenią, z różnymi sosami, z grzybami. U moich teściów jada się je z przesmażoną z masłem tartą bułką i z cukrem.

Z ciasta ziemniaczanego  robiłam czasem knedle z owocami albo krokiety.

Napisałam, że to potrawa sknerusów, bo często robiona jest z ziemniaków, które nie zostały zjedzone poprzedniego dnia na obiad. Jeśli moja siostra doczytała do tego momentu to już widzę jej oburzenie – kopytka się robi zawsze ze świeżych ziemniaków! I ma rację, takie są najsmaczniejsze.