żonobijki, antygwałty i napadówki

Tytuł musi być chwytliwy;)

Jaka ja byłam głupia, chodząc całe życie na obcasach! No dobra, głupia,  ale elegancka i zgrabna. Śmiać mi się chce z wczorajszego doświadczenia. Miałam na stopach sportowe buty, w których nie umiem chodzić i szłam w nich tak, jak się chodzi na szpilkach, drobnym kroczkiem „tuptuptup” tup głowa do góry, pierś do przodu, brzuch wciągnięty, ręce przy sobie. I tak po dwóch kilometrach nagle mi się wszystko przestawiło, krok wydłużył, pięta nie opierała się na fantomie obcasa, szło mi się znakomicie.

Nie mówię, że całkiem zrezygnuję ze szpilek ale rozejrzę się za butami, w których nie trzeba chodzić ”tuptuptup”.  Wiecie, że zdarzało mi się spędzać cały dzień na 12 cm szpilkach a nawet biegać w nich po peronach i dworcowych schodach? Jaka ja byłam głupia! I seksowna, to chyba oczywiste.

Nigdy nie miałam glanów ani butów trekkingowych. O, przepraszam, w butach trekkingowych stałam przy taśmie kilka lat, sprawdzały się znakomicie, chodziło o grubą podeszwę, przez którą nie przebiło się szkło. Ale żeby po mieście w takich chodzić?  Bez sensu.

To dorzucę jeszcze parę drobiazgów, które uważałam za bardzo niekobiece. Celowo użyłam czasu przeszłego, bo już się waham, czy to naprawdę ma znaczenie. Mam nadzieję, że mi napiszecie, co o nich myślicie i dorzucicie swoje typy.

Antygwałty czyli napadówki. Takie cieliste podkolanówki zakładane pod spodnie albo jeszcze gorzej do spódnicy zwanej „zemsta katechetki”. Ta spódnica to dopiero koszmar, długość do połowy łydki, dość szeroka, kolor brązowy albo zgniłozielony.

Szarawary i  alladynki. Jeśli dziewczyna jest piękna, to takie spodnie można jej wybaczyć. Raz. Może miała zły dzień.

Bojówek również nigdy nie miałam ponieważ nie lubię militarnych wzorów tak samo, jak panterek. Aniu z Emodii, wybacz. I tak Was kocham za te zielenie, seledyny i koty na koszulkach.

A na koniec coś o panach. Hit nad hity! ŻONOBIJKA! Żonobijka noszona z dresem, nie do wiary, ale można to jeszcze zobaczyć. To taka siatkowa, biała koszulka bez rękawów, gdyby ktoś nie wiedział. Ja nie wiedziałam. Na Kleparzu się dowiedziałam. Kiedy jedna pani krzyknęła „dziewczyny, patrzcie, facet kupuje żonobijkę” facet koszulki nie kupił, sprzedawca koszulek się wściekł a pół placu śmiało się z tego cały dzień.

Od paru dni chodzę w grubym, cudownie ciepłym swetrze, robionym na drutach. Całkowicie nieseksownym. Myślę jednak, że seksapil jest stanem umysłu i tego nie można tak całkiem stracić. Chyba, że się chce.

Ewa mi wrzuciła link, jak nie należy chodzić na obcasach, dziękuję!