pomieszane z poplątaniem

Nie jest mi do śmiechu bo mnie gęba boli ale o tym będzie za chwilę. Jak tu się nie śmiać, kiedy dostaje się taki list

Laptop wyzionął ducha, ze starości, uklękłam na tablecie i też to samo, tylko był nowy.

Nie śmiem myśleć, że ktoś się modlił w intencji mojej szczęki, przecież na kolanach robi się różne rzeczy.

To mnie natchło zainspirowało, aby napisać o różnych dziwnych zdarzeniach, kiedy jestem tak przejęta, że nie bardzo panuję nad tym, co wyczyniam.

W trakcie przyjęcia, nie pamiętam już, z jakiej okazji, ale było dość huczne i goście siedzieli przy zestawionych stołach jeden przy drugim, zdarzył się mały wypadek, ktoś coś wylał na stół. Nic szczególnego, to się zdarza, trzeba pozbierać wszystko ze stołu, zabrać brudny obrus, nakryć na nowo i gotowe. Kłopot był w tym, że na stołach było mnóstwo jedzenia, półmisków, szkła, kieliszków, sztućców, i to wszystko miało wrócić na stół. 

Goście jak mogli tak starali się pomóc, przekładali co się dało na drugi stół lub trzymali w rękach swoje nakrycia. Pewien Szczególnie Ważny Gość złapał za paterę z ciastem i przełożył ją na swoje krzesło a w rękach dzierżył największą miskę z sałatką w jednej i półmisek z kurczakiem w galaretce w drugiej. Kiedy już zmieniłam obrus, całe towarzystwo odetchnęło, zapadając na swoje miejsca. Bardzo Ważny Gość tuż koło swojego nakrycia postawił miskę z sałatką i galaretę twierdząc, że chce mieć blisko to, co najbardziej lubi. Usiadł. Na trójpoziomowej paterze z ciastem usiadł. Jeszcze usiłował złapać równowagę i zaczepił o półmisek z galaretą, która zsunęła się na niego powoli jak na filmie.  Nie ocalił galarety, wymknęła się z rąk  i wpadła pod stół.

To były czasy, gdy szykowało się ogromne ilości jedzenia i po przyjęciu każdy z gości dostawał „gościniec” czyli coś do domu – kawałek ciasta, słoiczek sałatki, co kto lubił. Tak więc wielkiego zmartwienia nie było, dokroiłam placków, posprzątałam i już.

Gęba mnie boli bo się te zmiany nie chcą goić. Zmienili mi antybiotyk. Dalszy ciąg serialu pod tytułem ”po ciul mi te zęby” „o jeden ząb za daleko”  „o trzy stówki za dużo” „jak to było u dentysty” we wtorek.