a może zakończenie?

  Bogusław zaproponował mi zgrabne zakończenie historii o Rysiu i Krysi, skoro Rysiu się wkurzył to może już więcej o nich nie pisać?Zobaczcie sami. 

O Krysi i Rysiu - inne spojrzenie.

Co za paskudna pogoda – pomyślałem wsiadając do 22 na Fabrycznej. Właściwie miałem nie wsiadać, ale deszcz, wiatr... Autobus ruszył, jakby wyjeżdżał z pit-stopu, poleciałem do tyłu, machając niezgrabnie łapami szukającymi gwałtownie jakiegoś punktu zaczepienia. Oczywiście palnąłem w głowę jakiegoś faceta. Bardzo pana przepraszam! – stęknąłem łapiąc oddech i poręcz. Kretyn nie kierowca! Kartofle wieziesz?!?!

Jeszcze raz przepraszam! – zwróciłem się do faceta, który kompletnie nie zwracał uwagi na to, co się wokół niego dzieje... Rysieeek?? Rysiu to ty? Na dźwięk imienia facet spojrzał w moją stronę. Spojrzał i z powrotem odwrócił głowę jakby tam, za oknem leciał jakiś amerykański film. Rysiek? Nie Rysiek?? Nie no – Rysiek! Już zdecydowanie i głośno powiedziałem – Rysiu, siemanko! Co tam u Ciebie? U Was? No co Ty, nie poznajesz? To ja – Bodzio! Rychu westchnął jakby przyciśnięty 2 tonami zmartwień.

Poznaję, poznaję - mruknął Rysiek – cześć... Jak ona mogła tak zrobić??? No powiedz!! Jak mogła?? Szklane oczy Ryśka mówiły, że jednak wciąż myślami jest poza autobusem.

Co Rysiu? Kto?? Kryśka coś Ci wywinęła?

Nie Kryśka! tylko Krysia – Rysiek ze zwykłą w takich razach czułością wypowiedział imię żony. Ale to nie to! Jak mogła tak, żeby wszyscy – kto tylko chce – wiedzieli?? Przyjaciółka!!!

Rysiek to świetny gość! Tak dobrze ze sobą żyją! Rysiu kocha Krysię!! – Rysiek z ironią i wyraźnym żalem w głosie przytaczał czyjeś słowa.

A tu masz! Nóż w plecy....

Ale Rysiu powiedz o co chodzi? Kto? Jaki nóż? – moja szczęka ze zdziwienia leżała na podłodze autobusu, a oczy miałem wielkie jakbym wypatrywał złotówki w nocy w trawie.

Rysiek otworzył teczkę i wyciągnął plik kartek A4.

- Masz, zobacz! Poczytaj sobie! Może Ci się spodoba, tak jak tysiącom innych tych, no... wywywy (Rysiek genialnie sparodiował znaną reklamę Majewskiego) internałtów... Że jestem staroświecki, że jeżdżę polonezem, że nie umiem się telefonem posługiwać! Nawet o tej zasranej paprotce co mi na łeb spadła jak Krysię.... no mniejsza z tym. Albo i o babce, że mnie kijem po plecach waliła i tym jej barłogu co się złamał!! Przyjaciółka!!!!

Spojrzałem na kartki, to był wydruk prosto ze strony internetowej  – Kochając za-wzięcie kochając za-żarcie: o Krysi, Rysiu i przygodach rachmistrza Waldemara!

Ale Rysiu! przecież to jest piękne! I prawdziwe, żadnych kłamstw – powiedziałem kończąc naprędce pierwszy kawałek.

Ty też?!?!?!?! Dawaj to – Rysiek wyrwał mi kartki z nieukrywaną złością i wepchnął w nieładzie do teczki. Poczekaj!! Zobaczymy jak będziesz gadał jak o tobie też napisze!!!

Rysiek wysiadł wzburzony jak 10 w skali boforta...