Uśmiechniętego dnia!

Wśród wielu spraw, z którymi zwracacie się do mnie, muszę wybierać. Nawet nie tyle muszę co chcę, bo nie dam rady myśleć o każdym, to mnie zjada, jeśli się w coś angażuję to cała.  Bywa, że staram się jednak jakoś rozwikłać sprawę i po godzinie pisania (z szukaniem, dzwonieniem, dowiadywaniem się) wreszcie klikam na "wyślij" a wtedy okazuje się, że adres nadawcy nie istnieje. Tak się zdarza z listami z okienka "napisz do mnie" na pierwszym blogu. 

Ale dużo częściej jest tak


Droga Pani Klarko!
Udało się!!!! Kocur jest od wczoraj u nas, jesteśmy ledwo żywi (całą noc kocisko szalało, rozpoznając nowe kąty i nowych ludzi - ludzi organoleptycznie rozpoznawał ;-)) - ale strasznie szczęśliwi. Wiedziałam, czułam, że Pani blog ma moc! Bardzo dziękuję, za Pani pisanie, za Pani bloga i za Pani pomoc. Odzyskałam utraconą wiarę w dobrych ludzi i zyskaliśmy z mężem wspaniałego towarzysza. To taki punkt zwrotny w momencie gdy nic nam w życiu się nie układało, może się teraz odmieni??? Wszystkiego dobrego życzymy!
Gorąco pozdrawiam - Alicja (babacochcekota)

A jeśli ktoś nie wie, o co chodzi, to tu znajdzie odpowiedź.


Alicjo, podziękowania nie należą się mnie tylko Kasi, która kota zawiozła. Kasiu, podziwiam Cię i wraz z Czytelnikami dziękujemy - kolejny raz widzimy bowiem, jak ten nasz blogowy świat się wspiera, daje nadzieję i wiarę, że są dobrzy ludzie.
Uśmiechniętego dnia!