co obywatel zrobił dla państwa i co państwo robi z obywatelem

We wtorek pan listonosz nasz ulubiony złowieszczo zadzwonił trzy razy i o mało nie zemdlałam ze strachu.

Dobra, to zdanie było dla zaciekawienia, dalej będzie już nudno.

Zadzwonił raz bo to grzeczny człowiek i wie, że zanim ja się na jego powitanie umaluję, wyperfumuję, rozbiorę i ubiorę to trochę potrwa. No, bez jaj, było kilkanaście stopni mrozu to człowiek  pod bramą zamieniłby  się w lodową rzeźbę.

Trzecie podejście – piszę poważnie.

A którą wersję wolicie?

Żadnej, wiedziałam, ale ja mam atak grafomański a jak nie będę pisać to będę gotować albo piec, a potem zmieniamy rozmiary odzieży, to co lepsze? Jak dla kogo, wiem. O, gadam sama ze sobą, to już lepiej o tym listonoszu napiszę.

Ostatnie podejście, kto tu doczytał to gratuluję, dalej będzie jeszcze bardziej zamotane.

Przyniósł pan listonosz pismo ze skarbówki, ważne i pilne bo musiałam podpisać dwa razy pełnym imieniem, nazwiskiem i czytelnie. Ręcznie i czytelnie, ciekawe jak, przecież to się wyklucza. Do tego nie pamiętam jak mam na imię bo mąż mówi na mój widok „pokochamy się dziś” a koty na mnie syczą. Z kim innym nie gadam, z powodu mrozów i lenistwa wykluczyłam się społecznie.

Wzywali prowadzącego działalność gospodarczą do natychmiastowego zapłacenia zaległego podatku, odsetek, a nawet kosztów wezwania. Tu niestety muszę napisać, jak wygląda prowadzenie działalności gospodarczej, kiedy firma jest jednoosobowa. Ta nieszczęsna jedna osoba musi te wszystkie formalności załatwiać sama, a jak jest w urzędzie to interes zamknięty na kłódkę, nie tylko nie zarabia ale natychmiast generuje straty bo opłacać i tak trzeba, klient się wkurza bo zamknięte więc idzie do konkurencji itd.

Ale trudno, skarbówka wzywa, kwota poważna i trzeba to wyjaśnić. Poszedł więc nieszczęśnik do odpowiedniej urzędniczki. Nie ma tam lekko, trzeba grzecznie na korytarzu czekać z godzinkę. Doczekał się jednak i grzecznie, bo to grzeczny i cierpliwy człowiek jest tłumaczy jak komu mądremu, że w okresie tym i tym zgłaszał w urzędzie gminy przerwę urlopową i dlatego nie płacił podatku, zgodnie z przepisami.

Pani się oburzyła, bo jakby zgłaszał to by było zawiadomienie z gminy, a jak nie ma to nie ma! Kazała człowiekowi jechać do gminy i dostarczyć potwierdzenie. Na nic się zdały tłumaczenia, że skoro do ZUS  doszło to i do nich doszło, niechże kobieta sprawdzi dokładnie. Nie doszło i koniec.

W skarbówce nikt się kłócił nie będzie, tym bardziej niezwykle opanowany człowiek. Wsiadł do samochodu i pojechał do gminy podmiejskiej hen daleko gdzie panie są „ludzkie” i zawsze załatwiają wszystko od ręki a jak się nie da to przepraszają a potem gdy tylko załatwią to dzwonią do człowieka że już wszystko gotowe i można wpaść i odebrać.

Tak było i tym razem. Dziewczyna znalazła szybciutko dokument, zrobiła kopię, zrobiła również kopię – uwaga – potwierdzenia odbioru z US.

Ojej, jakże się pani w skarbówce zdziwiła. Poszła szukać. Po 40 minutach znalazła, rzeczywiście było zgłoszenie tylko się zawieruszyło. I przepraszam pana za pomyłkę.

A kto zapłaci za zmarnowany dzień? Nam nikt nie płaci ani za urlop, ani za dniówkę, jak nie pracujemy to trzeba do tego dokładać i to sporo.

Wiem, nic się w sumie nie stało, strata niewielka.

A pisałam – nie czytajcie dalej.