taki sen

 Pewnie to dlatego, że myślałam o Nich więcej niż zwykle. 

Babcia, stryk (nie poprawiać) i Asia (siostra) siedzieli w moim rodzinnym domu przy stoliku w kuchni. Śmiali się, wygłupiali, stryk śpiewał "parasolki, parasolki dla Fabiana i dla Klorki" i wszyscy palili papierosy.  Drzwi do sieni otworzyły się i stanął w nich tata, który podniesionym głosem mówił - ale nadymione, siekierę można powiesić! A stryk mu odpowiedział - ale o co ci chodzi, i tak nie żyjesz!

Obudziłam się ze śmiechem. Kiedyś, gdy żyli, tak się właśnie przekomarzali. Stryk i tata byli braćmi ale mieli zupełnie inne charaktery. Tata zasadniczy choleryk spierał się o wszystko, stryk usiłował pokazywać mu komiczność ich sporów. 

Przez jedną łagodną chwilę pomyślałam sobie, że może tak jest, może dobrze się bawią,  czekają na nas i przywitają nas z taką samą radością i miłością jak za życia. 

Dziś też Cię kocham.