Mika sama w domu

 Nie wiedziałam, jak Mika zachowa się kiedy będzie musiała zostać sama. A dziś musiałam jechać na badania, bo pies psem ale przecież życie trzeba ogarniać i na cudowne uzdrowienie nie ma co liczyć. 

Ostatnio nie czułam się najlepiej bo trochę dały mi w kość biegunki (spokojnie, już jest dobrze) i dlatego wolałam, aby do przychodni zawiózł mnie Krzysiek, po co mam paść gdzieś na przystanku. 

Ale Mika! Mika musiała zostać w domu sama a dom wypada jednak zamknąć. I pytanie - gdzie jej będzie lepiej - czy w ogrodzie bez dostępu do domu czy w domu. Była jeszcze jedna opcja - zabrać ją z sobą. 

Najbardziej się bałam, że jeśli zostanie na posesji to jakimś cudem przeciśnie się przez ogrodzenie i ucieknie. Dlatego postanowiłam zamknąć ją w domu. Bez pożegnań. Po prostu powiedziałam "zostań" i została. 

Po powrocie suczynka witała nas z ogromną radością, kurde no nigdy nikt tak się nie cieszył na mój widok. :D  W domu wszystko jest jak było. 

Hania się smuciła, że Mika jej nie lubi. Nie chodzi o to, że jej nie lubi tylko nie czuje się przy dziewczynce pewnie a do tego piesek nie umie się jeszcze bawić. Tłumaczyłam Hanusi, że pewnie trzeba czasu, bo być może psina ma złe doświadczenia z dziećmi, na przykład mogły ją dręczyć, ciągnąć za uszy czy ogon albo nawet bić. No i Hania się rozpłakała! Babciu, ale ja przecież taka nie jestem - szlochała. 

Oswajanie idzie jej całkiem dobrze, Hania w żłobku miała dogoterapię, psów się nie lęka. Dziecko jest delikatne, spokojne, nie krzyczy, nie narzuca się psu. Będzie przyjaźń, mówię Wam. Muszę tylko nakupić smaczków i po prostu suczynkę przekupimy!