gimnastyka

Tak, niestety. Jest każdym sanatorium bo to najtańsza forma rehabilitacji. Nie migam się bo jeszcze by mi dali jakieś ćwiczenia indywidualne a to jest dopiero przekleństwo. Z grupową też szału nie ma bo młodzi nie jesteśmy, skrzypią kości, trzeszczą stawy, telepią się brzuchy, zgrozą wieje.

Tym razem gimnastyka jest po śniadaniu i zdarza mi się w pozycji na brzuchu czuć w żołądku to jajko na miękko i ten serek, i po co ja jadłam tyle tego grahamka, co za głupota, przecież wiadomo że zaraz będzie gimnastyka. Całe szczęście że nie jem zup mlecznych. Tak, są!

Dziewczyna prowadząca zajęcia jest jak modelka, zgrabna i  wysportowana,  z zazdrości przytłukuję sobie ręce i nogi ciężarkami   ćwiczy wraz z nami i nie wygląda na zmęczoną. Taką ma pracę że ma siłownię za darmo.
My jesteśmy dzielni choć jęki i sapanie słychać cały czas. To nie są żarty, instruktorka daje nam codziennie trudniejsze ćwiczenia. Ja też nie żartuję, kiedy inni powtarzają do dziesięciu to ja do czterech. Dawniej byłam taka gorliwa i obowiązkowa i jeszcze w Wysowej ćwiczyłam nawet jak mnie coś bolało. A teraz to tak do połowy. Nic na siłę. Mam się regenerować a nie nadwyrężać.

Idę na ostatnią jonoforezę. Czarującego popołudnia!