z życia rodzinnego

Na przyjęciu urodzinowym Hani siadam przy stole i mówię do jednej z cioć - u  synowej zawsze jestem gościem i nawet się nie zbliżam do kuchni, nawet kawy sobie sama nie robię! A dlaczego tak -  pyta ciocia. Bo się z Asią  lubimy! - odpowiadam.

Lubimy się i lubimy się wygłupiać. Nie tak dawno gadałyśmy o filmach i serialach i ja palnęłam - a tata to najbardziej lubi pornole bo na końcu wszyscy zadowoleni a żenić się nie trzeba! 

I tak się chichrałyśmy a faceci zajęci tematem "gdzie leci ten samolot" nie mieli pojęcia co nas tak bawi. 

Jest taka durna aplikacja pokazująca dokąd zmierza przelatujący nad nami samolot ale na litość boską my mieszkamy w sąsiedztwie Balic więc tych samolotów jest od groma i nie ma się czym tak jarać. No ale dobra, mają wiele wspólnych tematów to niech sobie gadają gdzie leci, kto leci i czy z pilotem czy bez. Ja tam najwyżej pokazując Hani samolot wołam kretyńsko  "panie  pilocie dziura w samolocie" no i będzie na mnie że ogłupiam dziecko mądre po dziadku i tacie a po babce i mamie urodziwe. 

Prababka poszła jeszcze dalej bo widząc Hanię, która jeszcze nie ma włosków i kuzynkę Hani z warkoczem do pasa, zaproponowała - obetnij ten warkocz na perukę dla Hani! Niby żart, ale ja teściowej nie lubię więc się nie roześmiałam a poza tym od razu mi przeleciały przez głowę myśli o warkoczach zbieranych dla chorych na raka. 

Wczoraj przed wyjściem do pracy płakałam jak bóbr. Bo zdałam sobie sprawę, że marnuję zdolności i umiejętności a także zdrowie a i tak wystarcza mi tylko na bardzo skromne życie. Dół, straszny dół. Jest jedna zaleta tej pracy - nie stresuję się. Nie przejmuję się. Nie zależy mi. Nie mają na mnie haków. Nie mam zobowiązań. Jak pieprznę tą robotą to podobną znajdę bez trudu. A jak nie pieprznę to przynajmniej dzieciarnia będzie mieć czysto. 

Życzę Wam, byście nigdy nie płakali po wypłacie :D. Czarującego dnia!