miałam prawie proroczy sen

Dziś w nocy śniło mi się, że miałam jakiś dziwny czerwony bilet tramwajowy, nie krakowski,  i na nic się zdały moje tłumaczenia, że kupiłam go u kierowcy. Musiałam zapłacić mandat a wiedziałam, że mam na koncie 70 zł a w portmonetce ledwo 30. 
W południe pojechałam do siostry do szpitala i zaraz wracałam z powrotem do domu, w Krakowie panuje grypa i odwiedziny są mocno ograniczone.
Do autobusu mam kawałek a potem muszę się jeszcze przesiadać ale nie o to chodzi tylko o nieszczęsne bilety. Czasem pomagam ludziom obsługiwać te automaty bo są naprawdę różne i nie każdy musi od razu wiedzieć jak to urządzenie działa. U nas w wiejskim jest prosto idzie się do pana kierowcy daje 5 zł a pan daje bilet, który należy skasować. Czasem puszczą na naszą trasę pojazd bardziej nowoczesny, wtedy wrzuca się piątkę, naciska rysunek z napisem "wiocha zabita dechami", bilet wyskakuje i już. Mniej więcej.
A dziś wsiadam do 172, podchodzę do automatu a tam dziewczę śliczne walczy z bydlęciem. Wrzuca mu do pyska piątkę, bydlę wypluwa monetę a biletu nie drukuje, dziewczę wrzuca złotówkę, bydlę złośliwe wyrzuca złotówkę z powrotem. W końcu panienka zrezygnowała, odsunęła się i ja z miną "nie będzie mi tu automat rządził, milion biletów już kupiłam to i tu kupię" wrzuciłam piątaka. Piątka wyleciała a automat powiedział - spadaj, nie mam ochoty żeby mnie dotykała stara baba.  
To może dwójkę? Dwójki też nie chciał. I w tym momencie przypomniał mi się sen. Ojapiermandolę
zostało mi trzy dychy nawet na mandat nie mam, żaden kanar nie uwierzy że chciałam ten bilet kupić! Może trzeba potrzeć o metal, coś mi się skojarzyło że ktoś tak mówił.  No to trę o górę kasownika.
Kretynka. Mam nadzieję, że nikt nie nagrywał,  może nie puszczą tego na Youtube.
Jeszcze raz - rodzaj biletu, potwierdź, wrzuć pieniążek, wyjmij pieniążek z rynienki na bilet, nie gryź kasownika, nie bij pięścią automatu. 
I wreszcie zlitowała się nad nami dziewczynka i wskazała - tu trzeba zaznaczyć jaką monetę się wrzuca. Acha. Proste.
Boże, czuję się jakbym była niepełnosprawna intelektualnie - westchnęłam.
Dawniej mówili na to niedorozwinięta umysłowo! - stwierdziła dziewczyna która również nie potrafiła kupić biletu i obydwie śmiałyśmy się na głos jak najlepsze kumpele.