wyznaję, że nie umiem..

Laptop jeszcze w naprawie więc ograniczam dodawanie postów. Z dużym opóźnieniem odpisuję na maile zwłaszcza na onetowych adresach, teraz dopiero widzę wirtualność mojego życia. Bankowość, rachunki, zakupy, praca a nawet wiele kontaktów towarzyskich - to wszystko przez internet.
Kiedyś jeden z naszych znajomych powiedział z rozbrajającą szczerością, że nie zna się na komputerach i nie ma ani czasu ani ochoty aby się uczyć tego wszystkiego. Człowiek bez kompleksów - ma swój biznes, od załatwiania wielu spraw ma ludzi i nie zawraca sobie głowy zepsutym laptopem czy tym, co u znajomych na fejsie. To mnie nauczyło czegoś ważnego - nie każdy musi wszystko umieć i nie ma się co wstydzić, jeśli nie jest się zbyt dobrym w dziedzinie, którą każdy ogarnia albo się chwali że ogarnia.
Ja nie ogarniam kart płatniczych i zawsze noszę przy sobie gotówkę.
Znam dziewczynę, która nie ogarnia wind i woli chodzić po schodach.
I inną, której zawsze rozmazuje się tusz do rzęs, zawsze, nawet wodoodporny.

Nie jesteśmy produkowani na taśmie, dlatego każdy z nas jest inny. To, co jednych zawstydza i peszy może być nic nie znaczącym dla drugich.
W dzieciństwie nauczono mnie, że czarodziejskie słowa to "proszę, dziękuję, przepraszam".
Dopiero po pięćdziesiątce dostrzegłam, że równie ważne są
"nie muszę się tłumaczyć,  to moja sprawa, i ulubione - nie bo nie".
Czarującego dnia!
PS. Wraz z rodzicami naszej wnuczki dziękujemy za życzenia i gratulacje. Kiedyś jej opowiem, że gdy się urodziła, to miała nad kołyską setkę albo i więcej dobrych uśmiechniętych  wróżek.