co rzekł kołcz

Moja racja jest mojsza - rzekł dziś kołcz (mniej więcej, nie żeby dosłownie chciał nam dokopać) ale każdy ma prawo robić co chce! 

Z tym się zgadzam, nikt mnie na tych szkoleniach z pistoletem przyłożonym do łba nie trzyma. Generalnie był miły i grzeczny. 

Trochę racji ma w sprawie wizerunku kobiet 50+. Bo jak się szuka roboty to jednak najlepiej byłoby wbić do firmy i  pokazać się,  że jestem energiczną, zdrową, elegancką kobietą, pewną siebie i ogarniętą. Jednak pięćdziesiąt plus na papierze wygląda gorzej. Bo takie są paskudne stereotypy a przecież  współczesne kobiety jeśli nie są patologicznie zapuszczone to wyglądają bardzo dobrze. Wystarczy popatrzeć choćby i na moje rówieśniczki czytelniczki tego bloga, podziwiam ich zdjęcia na fb.  

Nie ma racji mówiąc, że trzeba się godzić na każde warunki byleby dostać się na listę płac. Z tym się nie zgodzę, są rzeczy, których robić nie będę i niekoniecznie chodzi tu o rzeczy nielegalne. To nie jest wiek, gdy mogę beztrosko szargać swoimi siłami, zdrowiem i wytrzymałością fizyczną i psychiczną. Inaczej regeneruje się organizm trzydziestoletni a inaczej mój, nie czarujmy się. 
Musimy dbać o siebie bo jak same o siebie nie dbamy to nie oczekujmy tego od innych. Opowiem Wam coś. Pewnego dnia na stażu nie było dla mnie miejsca przy żadnym biurku bo wszyscy przyszli do pracy, co zdarzało się dość rzadko. Kierowniczka zaproponowała mi składane siedzenie za szafą. Powiedziałam, że na to się nie zgadzam, ponieważ nic tam nie mogę robić a jedynie przeszkadzam osobom, które przychodzą do szaf po dokumenty. Nie mówiłam, że czuję się tam okropnie choć tak było. I okazało się, że byłam pierwszą stażystką, która zaprotestowała. Wszystkie zgadzały się na przerzucanie ich od biurka do biurka z pokoju do pokoju. 
Niewiele mi ten protest dał ale za szafą więcej nie siedziałam.  
Jedno jest pewne - zgodnie stwierdziliśmy (bez kołcza) że  te szkolenia są nam potrzebne jak rower rybie. 

O dwudziestej losowanie książki.