u nas nic nowego

Te trzy dni spędziliśmy dość leniwie, zajęć domowo-ogrodowych nie ma co liczyć. W sobotę pojechaliśmy do pobliskiego centrum handlowego ale zawróciliśmy widząc całkowicie zapchane parkingi. 
Wczoraj okazało się, że dwie osoby plus kot potrafią w domu nieźle nabrudzić, zarządziłam więc sprzątanie, co spotkało się z gwałtownym protestem, bo w niedzielę nie wolno nic robić, nawet w domu! I nie tylko w niedzielę, jeśli w parafii jest święto to również trzeba świętować a nie pracować. Kiedyś w odpust jeden chłop z naszej parafii chciał pomalować piwnicę i zamiast na procesję z feretronem poszedł do piwnicy z drabiną. Spadł, rąbnął głową w piec i się zabił! Tak się kończy robienie czegokolwiek w święty dzień. 

I któż to tak się bronił przed niedzielnym sprzątaniem? Niedowiarek, który do kościoła chodzi z okazji ślubów, chrzcin i pogrzebów. No ale jakby miał się zabić podczas mycia umywalki to lepiej niech będzie brudna, ok. 
Tego się zamierzam trzymać i od dziś w niedzielę nie robię nic! I Wam też radzę. 
Dziś byłam robić badania przed zabiegiem.  Jestem spokojna, w tym szpitalu wszystko jest na swoim miejscu, nikt nikogo nie pogania, nie trzeba łapać w locie biustonosza bo następny pacjent czeka, nikt na nikogo nie warczy ani nie krzyczy. 

Artek mi kazał pisać na zapas bo się poczuł jako najwierniejszy czytelnik zaniedbany,  rzeczywiście dość długo nie pisałam dlatego opublikuję dziś coś i na drugim blogu a jutro to już tu będzie trzy tysiące pięćset znaków, jak szaleć to szaleć. 
Miłego popołudnia. 

W tym roku zachwycam się tulipanami. Jeszcze nigdy takich nie miałam.