znów o tych kotach

Musi być o kotach bo mi się znów wytyka brak miłości do nich.  Nie mam złudzeń - tak właśnie jest - nie kocham ich  jak inne kociary. Nie karmię co pół godziny (nie cie ciciulek siynećki to damy lypkę), nie wożę do weta z byle czym,  jak trzeba to sama pakuję do pyszczka tabletkę, czyszczę uszy, leję na kark te kropelki, po których koty nienawidzą mnie przez jakiś czas. Kiedy przestają nienawidzić, włażą mi na kolana wbijając pazury w uda a ja  sprawdzam opuszkami palców, czy nie mają zadrapań, ran i guzków.  Jestem dla nich personelem, a na przykład dla psów byłam całym światem.

Kiciulek całymi dniami śpi. Od czasu do czasu zmienia miejsce - z kanapy na fotel, z fotela na stół, ze stołu na akwarium. Taka kocia natura. Na zewnątrz wychodzi rzadko bo jest kastratem, stoi więc na samym końcu hierarchii wśród okolicznych zwierząt i każda wyprawa kończy się zabawą "kto jeszcze nie bił tego małego białego to ma okazję". Wychodzi więc na chwilę załatwić się i zaraz wraca. Tak jest zimą, bo lato spędza w ogrodzie, ale tu trzeba uczciwie przyznać - ja również lato spędzam w ogrodzie, więc kot jest w zasięgu wzroku.

To, że obce koty łażą po posesji, to moja wina, bo je dokarmiam. Tylko nie daj jeść kotce, która jest taka głodna, że usiłuje zjeść zamarzniętą kość.

Kiedy Kiciulek nie śpi, nie je i nie myje się, szuka rozrywki. Na przykład wyskakuje na szafę i drze się, aby go ściągnąć, albo wyszukuje swoje zabawki i biegając po całym domu, poluje. Najbardziej lubi toczyć szklane kulki po panelach. Sprawdza też, co robią ludzie. Dla niego człowiek leżący jest człowiekiem martwym, dlatego sprawdza średnio co 15 minut, kto żyje a kto już nie będzie nigdy nosił kotka na rękach. Jeśli się zamknie drzwi, będzie drapał drzwi, jeśli jestem w łazience, wkłada łapki do tych otworów wentylacyjnych na dole  i drze się, że jest po niewłaściwej stronie. 

Acha, zapomniałam, aktywność, o której piszę, przejawia prawie wyłącznie nocą.

Ze wszystkich kotów ten jest najbardziej niemożliwy i nie ma tu mowy o rozpieszczaniu, on ma po prostu taki charakter. Bawimy się z nim wieczorem, budzimy go "nie śpij kocie" już od siedemnastej, ale to niewiele pomaga. Wyobrażacie sobie wstawanie do kota z pięć razy w ciągu nocy między 23 a 5? 

Staje przy drzwiach i miauczy a kiedy chcę go wypuścić, ucieka i chowa się za kanapą. Kiedy łapię go i wystawiam za drzwi, wskakuje na parapet i drapie w szybę. 

W desperacji chciałam go zamykać na noc w piwnicy. Piwnica jest ciepła, nic by mu się nie stało, nie sprałby go żaden obcy kot a ja bym się wyspała. 

Nie dam rady. Gdzie to tak kota do piwnicy, zostawiać samego w nocy. I tak bym pewnie nie spała, martwiąc się o niego.

Kupiliśmy preparat do odstraszania kotów i te obce przynajmniej nie czatują na ganku. 

A może one mi po prostu współczują i piorą swego ziomala bo się za niego wstydzą.