pij mleko, bo od mleka rosną..rogi i kopyta!

Całkiem niedawno zrezygnowałam z picia czarnej kawy i teraz dolewam do kubka mlekopodobną ciecz pasteryzowaną o zawartości tłuszczu 0 %.  Dolewam ją również do ciasta naleśnikowego, a więcej do niczego.

  Człowiek  sięga po pokarm innego ssaka. A czy dorosły osobnik potrzebuje pokarmu matki?  Ile to razy dzieci były zmuszane do picia krowiego mleka – bo zdrowe. Acha, to ciekawe, skąd u dziecka wzdęcia, biegunki i  wysypki.

Dziecko krowy czyli cielak ma w żołądku podpuszczkę ułatwiającą mu trawienie,  pije mleko aby mu rosły rogi i kopyta.

Dawniej na wsi mówiło się „krowa żywicielka” bo mleko było dobrym i łatwo dostępnym źródłem białka.  Lubiłam młode ziemniaki z kwaśną śmietaną albo ziemniaczane placki a na nich gęsta, smakowita śmietana zebrana z kwaśnego mleka.

Bardzo lubię twaróg i  jogurty, sery miękkie i twarde ale słodkiego mleka się nie tknę bo mi po nim niedobrze. Najgorszy napój, jaki w życiu piłam – kawa inka z mlekiem, rzygałam potem co dwa przystanki tramwajowe i z Bronowic do Huty jechałam chyba ze dwie godziny.

 Znajomy do dziś zmuszany jest do jedzenia na śniadanie makaronu z mlekiem, bo to zdrowe. I je, bo woli się zmusić niż mieć w domu wojnę. 

Pracowałam w mleczarni. Dawno temu, ale z całą odpowiedzialnością mogę napisać, co się tam wyczyniało.

Teoretycznie wszystko miało odbywać się w prawie sterylnych warunkach. Taśma z brudnymi butelkami wiodła do myjki, w której był odpowiedni roztwór środka myjącego. Zawsze sypany „na oko”. Nieraz te butelki były aż białe od sody. Czyste przesuwały się pod nalewak i po drodze powinny być sprawdzane przez człowieka, ale przeważnie nikt nie siedział „na lampie” bo to było marnowanie czasu.

Operator pilnował kapslowania i nalewania. Czasem kapsel mocował się krzywo, operator zdejmował go brudnymi rękami i z powrotem podsuwał pod nalewak. Wyjątkowo obrzydliwym zwyczajem było upijanie z butelki i podkładanie jej z powrotem pod kapslownicę.

Do szpitali, żłobków, szkół i innego zbiorowego żywienia dostarczaliśmy konwie. Blaszane,  30 litrowe pojemniki zamykane na dekle, wszystkie przeważnie niedomyte i zardzewiałe w środku.

Za to twarożkarnia i masłownia były bezustannie szorowane, wyparzane i odkażane a  ludzie tam pracujący bardzo dbali o produkty.

Teraz na szczęście już jest całkiem inna  technologia i mleko pewnie nie styka się z powietrzem ani na chwilę na całej drodze od krowy do konsumenta, ale i tak jakoś nie lubię i nie namawiam.