Na Kleparzu

zdjęcie ze strony http://kleparz.krakow.pl/

Krakowiaczek jeden a nawet dwóch

Z pewnością bardziej pociągają opisy egzotycznych bazarów ale ja uparcie będę pisać o Kleparzu. Bo czemu Kleparz nie może być dla kogoś egzotycznym i ciekawym miejscem, wartym odwiedzenia?

pies sprzedaje czy psa sprzedają?

Latem w części, gdzie handluje się kwiatami, przejście jest mokre od wody ze spryskiwaczy, kwiaciarki zraszają wiązanki, zmieniają wodę we flakonach, polewają wszystko wokół, by roślinom było odrobinę chłodniej.

Od wiosny można tu kupić i maleńki bukiecik konwalii, i olbrzymie naręcze bzu, i dwadzieścia pączków tulipanów związanych w pęk od kobiety, która przysięga się na wszystko, że wsadzone do wody na pewno się rozwiną i na pewno są żółte.

Można również zaopatrzyć się elegancką, modną wiązankę okolicznościową, wieniec pogrzebowy i bukiet ślubny.

Gorzej jest zimą. Na stołach stoją bowiem kwiaty sztuczne bo przecież cięte natychmiast zmarzną, stoją więc bardziej jako dekoracja niż towar, a przy nich sterczy sprzedawca. Sprzedawca nie zmarznie tak szybko jak zielsko i nie traćcie nadziei, na pewno kupicie potrzebną wiązankę, trzeba tylko zaufać.

Zaufać i udać się ze sprzedawcą do kamienicy tuż obok, przejść ciemnym, wąskim przejściem, potem schodami w dół, potem w głąb, i jeszcze kawałek do ponurej, strasznej piwnicy. A tam – siedzi panienka wśród kwiecia i robi bukiety z pięknych, świeżych, pachnących kwiatów. Wybierze dla Was najpiękniejsze, zapakuje w kilka warstw papieru i nie policzy drogo. Albo  i policzy.

Niedługo prawdopodobnie nie będzie już handlu na krakowskich placach, ponieważ  wszyscy bez wyjątku - sprzedawca kwiatów i pani handlująca kapciami i babka od gazet – wszyscy muszą mieć kasę fiskalną.

i tyle zostanie z gwarnego placu