z miłością nie ma żartów

Pani Wandzia już od dawna nie czuła się tak znakomicie. Nie wiem, czy było to zasługą pewnych perfum czy też spowodowane obecnością młodego człowieka, ale wyglądała, jakby jej ubyło z dziesięć lat.

Ten miły student pochodzi wprawdzie z Olszyn, co nic dobrego nie wróży ale na razie mieszkanie jest wysprzątane, chłopak rozmawia z Wandzią po rosyjsku coraz lepiej a Pani Emerytka emanuje taką radością, że nawet Lucyna odważyła się ją przeprosić za żenujące czyny sprzed paru miesięcy.

Nie pamiętam, czy już Wam kochani napisałam o tym podłym zdrajcy Edwardzie, który jak pojechał na początku grudnia obchodzić z kolegami kopalnianymi święto górnika tak się już więcej nie pojawił a podły jest dlatego, bo się tym kolegom kopalnianym bezczelnie chwalił, że tak długo jak tym razem to jeszcze z sanatorium nie wracał. 

Lucyna została wykorzystana głównie do gotowania ale należy pamiętać, że w tym wieku miłość sieje większe spustoszenie niż u młodszych. Nie czarujmy się, miłość jest odmiennym stanem psychicznym a fizycznym jeszcze bardziej, kto zapomniał to niech sobie przypomni - zakochany człowiek nie chodzi tylko unosi się nad podłogą, rosną mu szybciej włosy i paznokcie a znikają pryszcze i zmarszczki, chudnie o dwa rozmiary  i błyszczą mu oczy. I albo się bez przerwy śmieje albo płacze. A młody co? Tylko zmienia operatora telefonu żeby mieć taniej sms i rozmowy,  i tyle. To sami widzicie, jak ta nieszczęsna Lucyna cierpi.

Siedziały sobie obydwie panie w kawiarni dla emerytek na Karmelickiej i jedna drugiej się przyglądała aż wreszcie Wandzia zaczęła delikatnie wypytywać.

- Lucyna, a o czym żeście rozmawiali z tym Edwardem całymi dniami, toś ty myślała, że on się z tobą ożeni na stare lata czy co?

Lucyna panowała nad sobą średnio. Nie dziwcie się, ona i tak nigdy nie była zbyt stabilna emocjonalnie a teraz właśnie z fazy płaczu przeszła w fazę złości. Dlatego nie bardzo nad sobą panowała.

- Nie wkurwiaj mnie i ty, rozmawialiśmy o mojej ślubnej sukni i o białych nosorożcach! Nie wiesz, że każda kobieta marzy o tych dwóch rzeczach bo jesteś dziewicą!

- Ale już niedługo! - odparła ze spokojem Pani Emerytka i wypiła solidny łyk wina białego półsłodkiego, które w kawiarni dla emerytek jest dobre bo jest tanie.

Miałam zrobić sondę na blogu - co Pani Emerytka da studentowi na gwiazdkę, na szczęście się wstrzymałam.

Ponieważ już nie zamierzam w przyszłości wspominać o zdrajcy Edwardzie, pożegnam go wierszem opisującym  jego przebieg pracy zawodowej.

" Romboł górnik klocek, romboł go pod ścianom
i przy tym rombaniu ciulnął sie w kolano.
Że go zaskoczyło to nogłe zdarzynie,
na wcześniyjszy wyjazd dostoł przizwolynie.
Poszoł se przekopym jak mamlas po szynach
a tu na zakryncie -dup! w niego maszina.
Kiej by sie obejrzoł za siebie do zadku
to by boł uniknoł przikrego wypadku.
Stanoł i nadepnoł na kulok urżniynty
a gwóźdź zarościały wloz mu aż do piynty.
Musioł borok siednońć na okorków kupie,
naroz poczuł drzazga w swojij chudyj dupie.
Górnik aże skoczył, hełm mu zlecioł z gowy
i ciulnoł tom gowom w ring łod łobudowy.
Buła mu wylazła na pośrodku glacy,
stracioł równowaga i ciulnoł na cacy. 
Jak lecioł na plecy chycioł za kolyjka,
palec mu prziczasła jakoś k...a belka.
Chycioł za betonik, kery wisioł z kraja,
betonik wylecioł i piznoł go w jaja.
Druty co sterczały wlazły mu do miecha,
trza mieć, k...a jasna, pierońskiego pecha.
Jeszcze zdonżoł chycić jakoś deska z tyłu,
prziczasła go półka i ćwierć tony pyłu.
Godajom - wypadki, że chodzą parami,
jako to jest prowda to widzicie sami.
Tak jest niebezpieczno robota górnika -
NIC NIE RÓB na dole, unikniesz ryzyka."

Wiersz pochodzi STĄD