z cyklu - dobre wiadomości

Choć się z Panią Ewą nie znamy osobiście, napisała do mnie już dawno temu. Może była w tym czasie jakaś dyskusja na blogu, przyznam się – nie pamiętam. Codziennie odpisuję na listy i codziennie robię sobie wyrzuty, bo już tak długo nie napisałam do Urszuli z Drugiej Strony Globusa, do Ani z NY, do Małgosi, ech, musiałabym tkwić przy komputerze od rana do wieczora.  Myślę o Was, dajcie czasem znak co tam, jak tam.

Listy Ewy pamiętam, bo były pełne zapału i zaangażowania, wiecie jak to jest, gdy ktoś nie robi czegoś dla siebie ani  dla zysku. Mnie to zawsze  imponuje najbardziej.  Sprawa nie wyglądała dobrze, bo dotyczyła likwidacji szkoły – samorządy robią to w całej Polsce  i na nic się nie oglądają.

 Od razu sobie pomyślałam – jak się mają czuć ludzie, którym zabiera się szkołę?

Na wsiach bywało tak, że mieszkańcy bardzo często oddawali własne działki, materiały budowlane i pieniądze po to, by szkołę mieć we wsi. Pracowali w pocie czoła na budowie, wszyscy, nawet dzieci i byli z tego niesłychanie dumni. Bo szkoła to prestiż, to często jedyny ośrodek kultury, miejsce, gdzie jest wypożyczalnia książek, gdzie coś się dzieje. Nie na darmo mówi się „nasza szkoła”.  Zdarza się często, że uczniami byli rodzice, potem dzieci, i wreszcie wnuki a uczniowie wyfruwają na chwilę do większego miasta a potem wracają, by w niej pracować.

 Składając gratulacje Ewie, wkleję fragment listu pełnego radości.

Szkoła uratowana, wyrwałam z gminy 22 tys na m-c na funkcjonowanie, mam użyczony budynek i forda do dowozu dzieci.

Po prostu jestem wredna i uparta baba ( DLA URZĘDU). Ale jaka dumna z siebie....

Dzieci komplet, nikt nie odszedł, a nawet 2 dzieci przybyło.

We wrześniu utrzymywałam szkołę z własnej kieszeni, pieniądze na szkołę rada zatwierdziła dopiero wczoraj.

Ale już jest dobrze, walczyłam 7 m-cy i 5 dni.

Postanowiłam uratować szkołę 22 lutego i udało się, dzieci są szczęśliwe, a rodzice dumni, że się nie poddaliśmy.

Pozdrawiam serdecznie!!!
Ewa

Powiedzcie sami – czyż nie trzeba pisać o dobrych i porządnych ludziach? Koniecznie trzeba!

Miłego wieczoru!