W Zaułku Niewiernego Tomasza

Biegła wystrojona jak na randkę, choć to przecież nie była randka. Kupiła sobie kwiaty, niewielki bukiecik, i potem, czekając przy kawiarnianym stoliku, tuliła pachnące płatki do twarzy. Barman, bystry student,  miał specjalne zadanie –  zrobić kilka ładnych zdjęć, gdy już przyjdzie ktoś, na kogo ona czeka. Wręczyła mu aparat i banknot. Czy krakowskich barmanów może jeszcze coś zdziwić? Tu wszystko jest takie romantyczne!

W Zaułku Niewiernego Tomasza, miejscu niezwykle uroczym, Janusz powiedział Martynie wiele przykrych słów. Nie chciał jej przyjaźni, nie mógł przyjąć jej uczuć i nie chce się z nią widywać. Wiedziała od początku, nie powinna się czuć rozczarowana, niepotrzebnie robiła sobie nadzieję. On nie chciał być nielojalnym wobec żony, niby te spotkania były koleżeńskie i nie można ich było nazwać zdradą ale nie chciał, nie chciał i koniec.

Martyna za wiele sobie wyobrażała, prosząc Janusza raz i drugi o spotkanie miała nadzieję, że odżyją dawne uczucia, przecież byli ze sobą, krótko i dawno temu, ale jednak byli. Do dziś nie może zapomnieć tamtej gorącej nocy w podkrakowskim dworku przerobionym na hotel. Janusz był niezwykle dbałym kochankiem i Martyna czuła się przy nim jak królewna z oddanym sługą u stóp. Ale to był jeden weekend a potem ich drogi rozeszły się na wiele lat. On się ożenił z Olgą, ich wspólną znajomą, mówił, że z miłości - trzymał się tej rodziny cały czas podczas gdy Martyna zdążyła się rozwieść dwa razy. Bo miłością jej życia był Janusz. 

Poczuł się wolny. Miał dość Martyny. Dzwoniła, pisała, chciała się spotykać – na stopie koleżeńskiej, cóż to takiego, przecież między kobietą i mężczyzną może być i koleżeństwo, i przyjaźń, wcale nie trzeba iść do łóżka. Tak mu tłumaczyła. Może ona tak naprawdę myślała, on jednak w to nie wierzył. Zadał sobie pytanie – czy chciałby, aby Olga miała takiego kolegę. Codzienne telefony, sms, maile, i żeby czekał na nią pod biurem po pracy tak, jak czeka na niego Martyna, żeby tylko na chwilkę, na kawkę, i pogadać. I wszystko jasne – nie chciałby. Ciekawe który mąż by chciał.

Po kilku dniach znów dostał od niej maila. Z załącznikami. Na zdjęciach była Olga, rozbawiona, radosna, w objęciach kolegi z pracy. I dopisek – zgadnij, co Twoja święta żona robi na integracyjnych spotkaniach.  

Nie zastanawiał się ani chwili. Poprosił żonę o wyjaśnienie. Olga westchnęła, poszła po swój laptop i pokazała mu zdjęcia, które dostała od Martyny.

Ładnie wykadrowane, ostre. W kawiarnianym oknie w Zaułku Niewiernego Tomasza przy stoliku siedzieli Martyna i Janusz. Pochylali się do siebie, ona trzymała dłoń na jego ręce, uśmiechała się do niego, on patrzył na nią z zainteresowaniem. Koło filiżanki leżał bukiecik kwiatów, taki, jak czasem dostaje dziewczyna na randce.

Olga nie miała się z czego tłumaczyć, wygłupiali się i ktoś robił zdjęcia, to wszystko. Janusz też się nie miał z czego tłumaczyć. Nie mieli z czego, ale rozmawiali cały wieczór a potem kochali się długo i namiętnie.

Martyna za to tłumaczy się, choć nikt jej o nic nie pyta. Wysłała im te zdjęcia, aby wreszcie poznali o sobie prawdę. Niech już nie udają przed wszystkimi takiego wiernego małżeństwa. Nie ma się co oszukiwać!