napisane z uśmiechem

Kto ma rodzeństwo to wie – rola starszej siostry jest trudna i niewdzięczna bo musi świecić przykładem, wspierać młodsze rodzeństwo i dźwigać ciężar odpowiedzialności. Bajki? No to poczytajcie. Wczoraj moja kochana siostra po 12 godzinach pracy a pracę ma ciężką zadzwoniła i mnie opiermandoliła jak nie wiem co. Chodziło o konkursową serwetę.

Takiego niechluja rzuciłaś byle jak na stolik, wyjętego prosto z torby, jak to wygląda, trzeba było choć troszkę ukrochmalić i wyprasować, wstyd pokazywać ludziom!

To ja się tłumaczę – po pierwsze – widać, że jest nowa, nawet nie krochmalona, prosto spod szydełka. Jak ktoś dostanie to sobie ukrochmali i wyprasuje. Jestem pewna, że nikt na nas złego słowa nie powie, nie martw się! A jak powie to też się nie martw.

Jak jestem przy pisaniu o rodzeństwie – druga z moich sióstr już była maturzystką, kiedy  ja chodziłam do zawodówki. Aby nie zawracać mamie głowy, wysyłałam na wywiadówki siostrę. Uczyła się w tym samym mieście co ja i mieszkała na stancji, a mama musiałaby stracić na wywiadówkę pół dnia. Ale się tłumaczę! Po tylu latach!

Dobra, chodziło o to, że w wakacje zaraz po pierwszej klasie poznałam chłopaka, było to na praktykach, historia długa i jest gdzieś opisana, tu albo na onetowym blogu, jeśli ktoś ma cierpliwość albo umie szukać to znajdzie, ja nie dam rady. Kto nie wie o co chodzi to napiszę krótko – podpadłam na tych praktykach i potem nauczycielka, która była opiekunką na obozie robiła mi calutki czas jazdę w szkole, o wszystko czyli o nic, zazwyczaj zaczynała mnie pytać pierwszą i słowami – a teraz sprawdzimy  czy się uczyłaś czy w głowie masz tylko jedno.

I ta pani zażyczyła sobie spotkania z mamą, choć nie była moją wychowawczynią. Wychowawczyni nic o tym nie wiedziała, ale uwaga, znała zarówno moją siostrę jak i matkę, choć ja o tym nie wiedziałam. Uznała pewnie, że nie muszę tego wiedzieć. Skąd znała? Siostra przez jakiś czas w zamian za stancję opiekowała się dziećmi sąsiadki mojej wychowawczyni.

Powiedziałam siostrze, że musi iść również do tej pani od rosyjskiego. Wychowawczyni na widok siostry ucieszyła się (wy to jesteście takie mądre dziewczyny, same piątki ma, zobacz!) a kiedy usłyszała, że jest jakiś kłopot, natychmiast ucięła sprawę słowami „nie trzeba iść, sama to załatwię, na pewno to jakaś pomyłka”.

Mam dwie młodsze siostry i zdarzało mi się nieraz wtrącać w ich życie, ale o tym napiszę innym razem bo mi tu pousypiacie z nudów!