wszystko z wzajemnością

W nagłówku umieściłam bardzo ważny tekst. Udało się nam tu stworzyć grono znajomych, czyta i komentuje rownież  rodzina, wielu z czytelników znam osobiście i z wielką przykrością widzę, że komuś to przeszkadza. Dlatego proszę grzecznie i tłumaczę jak komu mądremu - onet rzeczywiście potrafi wypromować blog i na "za-wzięcie za-żarcie" trafia się często nie z wyboru, lecz z przypadku, choć z pistoletem przy łbie nikt nie zmusza do czytania, ale dobra, jest na pierwszej stronie po to, by można było wyładować frustrację. Odpowiadam za to co piszę a komentujący nie, wolno im pisać co popadnie bo korzystają ze swego rozumu inaczej.

Ale tu nie pozwolę nikomu siać zamętu, nie dam się sprowokować, jak trzeba będzie, to włączę moderowanie komentarzy i bez litości powywalam każdy, w którym ktoś obrazi czytelników, mnie, kota, listonosza, sołtysa i pana od przyrody.

Idę lepić pierogi. To dziwne,  kumulują mi się ataki grafomańskie z gastrofazami, chce mi się jednocześnie i pisać, i gotować, wreszcie pojęłam, co to jest ta literatura kuchenna.