i jak ich nie kochać

Niedawno pisałam, że mi się posypał laptop. Po naprawie okazało się, że mam w nim wszystkie programy nowe i muszę się ich uczyć. Dla mnie to jest trudne bo jestem niekumata i się męczyłam, bo zrozumcie, nowsze wersje pewnie są  bardziej przyjazne ale ja nagle mam tu wszystko nowe, gg, program pocztowy, worda itd a pamiętajcie, ja jestem samouk bo jak chodziłam do szkoły to uczyliśmy się  zbijać karmniki a nie informatyki a do tego nigdy nie pracowałam psychicznie czyli w biurze tylko zawsze byłam fizyczna i tak już zostanie. Amen. 

Od tygodnia walczyłam z drukarką, która rzucała się o sterowniki ale jak ściągłam i instalowałam to i tak ich nie widziała i za nic w świecie nie chciała pracować z laptopem a jest mi bardzo potrzebna, wreszcie w akcie desperacji zainstalowałam ją do tego starego stacjonarnego komputera i owszem, zaczęła drukować ale skanować nie, za żadne skarby, no i dwa wieczory się tak męczyłam aż wreszcie Luby nie wytrzymał i przywiózł mi po prostu nową drukarkę ze słowami – a bo nie mogłem już patrzyć jak się męczysz.

Zainstalowałam ją i wydrukowała pierwszą umowę ale skanować już nie chciała, napisałam więc do Ukasza, aby przyjechał na pomoc bo nie wiem, co robić. A Ukasz powiedział – to kupcie sobie trzecią drukarkę!

Ale przyjechał zaraz i zrobił tak, jak należy.

A dziś Luby przysłał mi sms – but od szewca odebrany, list wrzucony, zus załatwiony, padlina kupiona, na górze róże na dole gegole alem się dziś nazałatwiał ojp!

Nie wiem, co to są gegole.