niestety, znów o Waldemarze

Ja nie wiem co się ze mną dzieje ale od paru dniu usiłuję coś sensownego napisać i co napiszę to jest beznadziejne bo niestety ale bezustannie łazi za mną kolejny tekst o Waldemarze i dziś złapałam się na tym, że nie mając pod ręką laptopa zaczęłam pisać ręcznie. Samo się pisze i do tego czuję się tak, jakbym była na wakacjach, te wszystkie brednie wymyślam na zawołanie a co jedna to głupsza. Trochę zostawię w folderze bo to naprawdę idiotyzmy, a kawałek Wam dam do poczytania.

 *

Blondyna siedziała przy monitorze wgapiając się w napis KONIEC INTERNETU. Od wielu dni nie mogąc wrócić do równowagi szukała ukojenia w różnych zajęciach. Wyczyściła od środka grzejniki, rozebrała choinkę, pomalowała sufit porysowany rogami wiadomo kogo i wytrwale przeczesywała Internet mając nadzieję, że się nadzieje na Waldemara. Niestety, to wszystko na nic. Dotarła już do ostatniej strony i nie znalazła nawet jednej wzmianki o swym ukochanym. Postanowiła więc odwiedzić ciocię, która miała nadprzyrodzone zdolności i wiedziała wszystko, tylko oczywiście nie o wszystkim chciała mówić.

Pani Emerytka widząc Blondynę załamała ręce:

 - Dziecko, ale zmarniałaś cycki ci się plączą koło pasa a jeszcze niedawno mogłabyś nimi chłopu zęby wybijać!

Blondyna rzeczywiście schudła, zbladła, na dwóch paznokciach miała resztki lakieru a na pozostałych ślady zębów (właśnie, Pani Emerytka szybkim ruchem założyła protezę a szklankę z wodą schowała do kuchennej szafki).

Bo ja się zakochałam ale z powodu nędzy i bezrobocia musiałam opuścić ukochanego i wrócić do męża – rozbeczała się Blondyna, a Pani Emerytka w celu uzupełnienia płynów wyjęła z szafki wino i szklankę i nalała do pełna.

- Pij, bo się odwodnisz! Ja wiem, co to jest miłość i cię rozumiem, miałam w życiu wielu fatygantów ale jeszcze więcej pecha, uspokój się to ci opowiem o losach najstarszej dziewicy w rodzinie. Ty beczysz czy się śmiejesz? – spytała podejrzliwie, a Blondyna na dowód, że beczy, zawyła na cały regulator aż Smutny Człowiek, stojący na balkonie na sąsiedniej posesji wystraszył się i wypuścił z rąk ukochaną, która łagodnie odfrunęła w kierunku zachodzącego słońca.

Opowieść Pani Emerytki kiedy indziej.