znów o Krysi i Rysiu

Krysia jest otrzaskana z komputerem i daje sobie radę i z płaceniem rachunków w internetowym banku, i z zakupami na allegro. Rysiu jest odporny i choć kiedyś nauczył się wysyłać maile i grać w kulki, to więcej nie potrafi nic. Tak samo ma z telefonem – tyle co pogada albo napisze wiadomość. Nauczył się pisać kiedy Krysia mu codziennie rano wysyłała sms „odpisz jak się dziś chcesz kochać” no, każdy by przecież odpisał! Choć jak już się nauczył to zamiast miłosnych sms częściej dostawał „kup po drodze śmietanę”.

Obydwoje mają telefon na kartę i z tym ładowaniem to jest cztery światy, bo Krysia swój ładuje przez Internet a Rysiu kupuje zdrapkę i się męczy, bo mu nie zawsze się uda wklepać pierdylion numerków i zatwierdzić tak, jak mu ta złośliwa baba z telefonu każe.

Pewnego dnia a raczej wieczorem Rysiowi się skończyła karta a chciał gdzieś zadzwonić, poprosił więc żonę, aby mu pożyczyła telefon. Krysia nie lubi pożyczać telefonu nawet rodzonemu mężowi, zaproponowała więc, że go nauczy obsługiwać stronę banku i sam sobie będzie uzupełniał konto.

- No chyba cię szatan opuścił – Rysiu był autentycznie przerażony taką propozycją bo myślał, że mu po prostu doładuje konto i na tym się skończy. Nie żeby Krysia była złośliwą babą, skądże, ale jak się ma okazję to nie ma co jej wypuszczać z pazurków, postanowiła więc ją natychmiast wykorzystać.

- Mężu mój kochany! – zaczęła i to oznaczało, że przemowa będzie dłuższa.

- Mężu mój kochany, a czy ty wiesz, co dziewczyny w gimnazjum albo licealistki robią za doładowanie telefonu?

- Nie powinnaś chcieć, abym wiedział takie rzeczy, ale wiem i mam nadzieję, że tak mnie właśnie zechcesz wykorzystać – odparł patrząc na nią znacząco.

Usiadła przy klawiaturze i po chwili usłyszeli charakterystyczny sygnał przychodzącej wiadomości.

- O pięć złotych? – Rysiu się wkurzył – Co mnie tak nisko cenisz, za pięć złotych to mogę pościelić łóżko i iść spać!

Kiedy go już wykorzystała za całe pięć złotych, z twarzą przy jego policzku wyjaśniła mu – bo to jest ważne zaledwie do jutra, więc jutro znów cię wykorzystam, chyba że wolisz za 50, czyli raz na trzy miesiące.

- Wiesz co, ja jednak wolę abonament!