znów o tym psie

 Nie ukrywam, że Mika rządzi. 

Pies nie śpi na łóżku. 

W każdym pokoju jest na podłodze poduszka i psina na niej poleguje w ciągu dnia, chyba że któreś z nas siedzi przy stole lub na kanapie to pies leży obok nas. Ale nocą Mikusia się wycwaniła i wieczorem grzecznie układa się koło łóżka na poduszce a w nocy kiedy Krzysiek zaczyna chrapać pies przenosi się ostrożnie na brzeg łóżka i powoli powoli przechodzi do człowieka. 

Rano kiedy wstaję i zaglądam do ich pokoju pies łypie na mnie,  demonstracyjnie złazi z łóżka i układa się na poduszce. 

Kiedy Krzysiek ma dyżur, pies czuwa i długo go szuka a o świcie siedzi na rogu na podjeździe i czeka. Kiedy zobaczy samochód, biegnie do domu, piszczy i trąca mnie żebym natychmiast wstawała bo robimy komitet powitalny! 

Dziś znów założyłam Mikusi szelki ale ona nie lubi spacerów. Z założonymi szelkami uciekła pod łóżko. Powoli musimy ją nauczyć, że nie wraca do Jaworzna tylko po prostu idzie na spacer. Ale nie wszystko na raz. Za to z Hanią to już są prawdziwe przyjaciółki do biegania po ogrodzie i do skakania po łóżkach. 

No i co. Pozwalam Mikusi hałasować. Niech sobie szczeka ile chce. Gdyby umiała mówić to by mówiła, a szczekanie jest po prostu psim językiem. Nie jest hałaśliwa bo kiedy przyjechali goście to pytali, czy ona szczeka bo nie słyszeli jej głosu ani razu. Okazała się psem obronnym - trzeba bronić gości przed zalizaniem :). 

Niech ma psina trochę szczęścia za te lata bez miłości.