znów w rurze

 

Obowiązków mam niewiele, wolnego czasu mnóstwo i jeszcze prawie wszyscy są dla mnie mili. Gdyby tylko nie mieć we łbie tego guza! No ale mam i to mi trochę zakłóca sielankę. Co jakiś czas dochodzą kolejne dolegliwości, a to mi się twarz rozjechała, a to miałam biegunkę przez wiele tygodni, i jeszcze mnie w boku boli, dlatego się wkurzyłam i oznajmiłam – dość tego, będą mnie leczyć leczyć a i tak przecież umrę!

Jak każdy.

Ale chciałam wiedzieć co z tym nowotworem i poszłam na kontrolny rezonans. Kto miał gamma knife ten się głupiego rezonansu nie lęka. Twarzy nie miażdżą, do stołu nie przypinają, nie ma powodu do niepokoju. Trochę zeszło szukanie dobrej żyły ale mnie to nie rusza, niech się pielęgniarki martwią.

Jeśli ktoś ma robić rezonans w Krakowie to polecam ten w dawnym peweksie na Królewskiej. Mają klimatyzację, jest czysto, nie podjeżdżają co chwilę pacjenci z soru, spokój, luz.

Może ktoś jeszcze nie wie jak wygląda takie badanie to z grubsza napiszę ale wierzyć nie musicie bo jak tam naprawdę było to nie wiadomo.

Jest stół, leży się na tym stole a wcześniej trzeba się pozbyć metalu czyli stanik z fiszbinami, pasek z klamrą, koczyki itp. I zatyka się uszy, to głuche też. Dają zatyczki i jeszcze otulają głowę jakąś szmatą i zakładają taki koszyczek ale to nie jest taka zabójcza maska jak na cyber i w ogóle nie gniecie i nie ściska. I nie przypinają człowieka do stołu.

Zmieściłam się do rury bez problemu, jeszcze by się pies zmieścił bo pies lubi ze mną leżeć ale nie brałam go, został w domu choć jak wychodziliśmy to wyczuł zło i wlazł na podjeździe pod ławkę i za żadne skarby typu kabanosik mięsko z kurczaka smaczek dla kotka nie chciał wrócić do domu tylko zaparł się kopytami w bruk i koniec, wreszcie Krzysiek nie mógł patrzeć na ten cyrk i ostro zarządził, wskazując ręką schody – jazda do domu ale już! I Mikunia myk do domu, ale jeszcze łypnęła w drzwiach czy na pewno, po czym poszła cierpieć na swoje legowisko, choć ja jej powiedziałam, że jak będzie smutna to może się położyć na kanapie.

Ale ja dalej w rurze? Właśnie, zapomniałam ogolić nogi i mi takie wystawały z tej rury zarośnięte i wstyd jak nie wiem co.

I tam się wszystko piekielnie tłucze i w końcu mnie to zirytowało bo to badanie trwa długo bo ja mam wielką głowę, chyba dlatego. I to się tłucze i tłucze i w końcu miałam wrzasnąć – kurwa mać ileż można się tłuc! Ale nie wrzasnęłam bo jeszcze panuję nad sobą jako tako ale mogłabym bo oni tam wiedzą że mam guza mózgu i jestem po radioterapii więc nigdy nie wiadomo co się człowiekowi z łebem porobi w takich okolicznościach. Kiedyś to wykorzystam.

W końcu przestali się tłuc i wyć i trząść tym stołem i udało mi się dotrzeć o własnych siłach do poczekalni. Jak będą wyniki to się pochwalę.

Psina upolował na zgodę kreta i przyniósł Krzyśkowi pod schody. Wiem, krety są pod ochroną ale Mikusia tego nie wie. Krzysiek uszczęśliwiony bo krety i ślimaki to największe dewastatory ogródka. A psinka nam się trafiła idealna, mówię Wam.

To nie ten pies o którym dziś piszę ale takie fajne zdjęcie w archiwum znalazłam to wklejam