niezgoda rujnuje

 Dojrzewają czereśnie. Kwitną piwonie, róże również zaczynają rozwijać pąki. Najpiękniejszy czas a tu 

pogrzeb u sąsiadów. Sympatyczny, miły pan. Troskliwie opiekował się wnuczętami, mógł jeszcze pożyć. 

Nawet przez jakiś czas, dość krótki, pracowaliśmy razem, traktowaliśmy się przyjaźnie, ja wtedy czekałam na Haneczkę a sąsiad na kolejnego wnuczka, więc mieliśmy wspólny temat. Przyznaję się, czasem na tych wnuków piekielnych narzekam bo to same chłopaki i całe lato drą się i tłuką niemiłosiernie. 

Mieszkamy tu bardzo długo i nigdy nie mieliśmy konfliktów z sąsiadami, przeciwnie, z jednymi jesteśmy bardzo zaprzyjaźnieni a dzieciaka sąsiadów miałam jak domownika. 

Dlatego współczuję ludziom, którzy nie mają zbyt dobrych relacji z sąsiadami. 

Z opowieści autobusowych wiem, że czasem ludzie ludziom nie dają żyć. 

 Trudno wytrzymać, gdy ktoś nie liczy się zupełnie z mieszkańcami w okolicy. 

Kosi trawnik o siódmej rano i resztki trawy wydmuchuje hałasującym urządzeniem. Potem zbiera białe, dekoracyjne kamienie, wrzuca je do blaszanego pojemnika i myje je myjką ciśnieniową. Potem poprawia obrzeża kosą spalinową. 

Przyznam się, że mnie też kręcą te małe, sprytne urządzenia do pielęgnacji ogrodu ale nigdy bym się nimi nie bawiła o ósmej w sobotę! 

Koty, koty granice mają za nic i łażą po ogrodach. U nas jest codziennie kilka, jeden wielki i spasiony jak smok, i taki piękny jak smok, udaje śmiertelnie głodnego dopóki nie dostanie paru granulek. Gość. 

Ale gdyby mój kot gdzieś polazł i ktoś miałby o to pretensje to po prostu bym powiedziała - to wygoń, nasyp ostrej papryki na jego ścieżkę to więcej nie przyjdzie. A w nocy ci podgryzie tętnicę!

Mamy we wsi kilka nowoczesnych osiedli - domy z kilkoma mieszkaniami, minimalny ogródek należący do mieszkania na parterze i miejsce postojowe. Ludzie myśleli, że na wsi będą mieli błogi spokój i sielankę, a tu tymczasem śmierdzi obornik, pieją bezczelnie koguty o czwartej rano, szczekają psy a starzy mieszkańcy nie pozwalają szarpać zwisających przez siatkę posesji bzów i kalin. 

Starzy też nie są lepsi. Wściekają się na nowych o wyłapywanie psów i kotów, spacerowanie po zbożu i puszczanie psów w kartofliska. 

Niezgoda rujnuje. A pamiętam jak dziś, gdy się tu sprowadzaliśmy, budowaliśmy wspólnie ze wszystkimi mieszkańcami w czynie społecznym drogę, tańczyliśmy na zabawach, piliśmy wódkę ze strażakami i pomagaliśmy przy wykopkach. 

Co ja dziś tak dużo piszę, dość. Teraz Wy, mnie znów boli głowa mocniej.