nie jest łatwo

 Przez chwilę miałam nadzieję, że jak odpocznę, wyśpię się, zregeneruję to poczuję się lepiej. Potem jeszcze pomyślałam, że może lekarze pomylili moje wyniki. Przecież to się zdarza, najczęściej w filmach. 

Oczywiście znów poużalałam się nad sobą bo tak bardzo cieszyłam się sanatorium, tak czekałam i przyznali mi obydwa. Napaliłam się jak koza na obierki, już zaczęłam planować pakowanie i podróż bo to kwestia paru miesięcy. I klapa. Jak dostanę skierowania i będę musiała oddać to chyba będę tydzień płakać z żalu.  

Koleżanka opowiadała Krzyśkowi o Holandii, że tam jest eutanazja. No, nie pomagają. Druga koleżanka stwierdziła, że wszystko przez szczepionki. Też nie pomaga. 

Nie bardzo mogę się czymś zająć bo mnie zaraz boli głowa. Dużo śpię. Jestem do niczego.