znów o tych kwiatkach a nawet o kotkach

 

 

Kiedy wszyscy zachwycają się piękną jesienią, we mnie czai się smutek. Te kwiaty, pieczołowicie pielęgnowane od wczesnej wiosny trzeba będzie wyrzucić. Begonie, pelargonie, tytoń, który jeszcze pachnie odurzająco, werbeny i aksamitki! Sadzone od nasionka, jeszcze mają się doskonale ale już trzeba się z nimi żegnać bo pewnego ranka zastanę je zmrożone i martwe. Nie zabiorę do domu, nie schowam do piwnicy, wylądują na kompoście, taki ich los. Są jednoroczne. Przechowywanie wymaga wielkich starań i nie opłaca się. 

To bardzo symboliczne. I jestem pewna, że kiedy piszę, że rośnie samo, to przeważnie nikt mi nie wierzy.  

Dla nowego kotka przygotowałam kuwetę, legowisko i domek, miseczki i karmę, a także kropelki na kark. Bo to ma być trudny kotek, dziki, żyjący na łące, podchodzący wieczorami ze swoją matką pod próg domu koleżanki, stąd te kropelki na początek a potem wiadomo, wet.  Na razie wyczuł zuuuo i nie dał się złapać, ale to  kwestia czasu. Na razie mają ciepło a potem to może być tak jak z tymi kwiatkami. 

Sama się z tego śmieję gdy piszę "legowisko" i "domek" bo zaraz będzie 10 komentarzy, że koty zawsze spały w moim łóżku a teraz jakieś wydziwiania i ciekawe po co, wiadomo że kot będzie spał tam gdzie będzie chciał.