i ciekawe czy się uda

Wróciło wycofane skierowanie do sanatorium, tym razem MOŻE wyjadę pod koniec czerwca. Zobaczymy. W sumie dla mnie lepiej, bo jednak lepsze trzy tygodnie urlopu w Rabce w lipcu niż w kwietniu.
Czas już najwyższy bo chodzę jakaś taka zmęczona, po dwóch godzinach pracy padają mi baterie a kiedy wracam do domu to nic mi się nie chce, na nic nie mam sił.
Jeszcze ta polityka. Nie żebym się wkurzała bo politykom chyba głównie o to chodzi aby dzielić i denerwować, ja tam jestem spokojna.  Ale mam poczucie krzywdy. Bo nie załapuję się na żaden plus, na żaden! Kiedyś zawzięcie i zażarcie żądałam 500 zł na kota ale gdzie tam, nie doczekałam. I tak - na dzieci nic nie dostanę bo mam jedno i to niemłode. Zasiłków nie dostanę bo nie jestem patologia ani nawet alkoholik. To by się może dało zrobić ale Krzysiek od dawna wychodzi na ganek kiedy ja śpiewam żeby sąsiedzi nie myśleli, że mnie tłucze. Pić nie mam za co bo za mało zarabiam, ledwie wystarczy mi na rachunki i na lody. Z powodu urodzenia czwórki dzieci emerytury nie dostanę, muszę orać do końca. Urlopu latem nie dostanę bo nie mam dzieci! Tak samo zimą w ferie. Nam zostają listopady i marce. Możemy sobie brać urlop w listopadzie, krążyć po cmentarzu i szukać stosownego miejsca na wypoczynek. Albo w marcu żeby myć po zimie okna i robić wiosenne porządki.
Szykuję się do Rabki, to jest jakieś 80 km od mojego miejsca zamieszkania więc nie będę nawet brać walizki tylko wrzucę do auta parę rzeczy a jak będę coś potrzebować albo zrobić pranie albo zrobić kontrolę to się przejadę do domu.
Czarującego wieczoru.