toaletka do wzięcia

tak tak ta w lustrze to niestety ja

Rok temu panowie postanowili zrobić mi na urodziny niespodziankę. Nie tak całkiem niespodziankę, bo kiedy powiedzieli mi o tym meblu to ja uradowana krzyknęłam - tak tak, chcę!
Kupili. Szlifowali. Szlifowali i malowali. Odświeżali. Pucowali. Dla matki i żony, a więc porządnie i solidnie, bo wiedzieli, że jak coś to będę zrzędzić.
To jest drewniane. Ma pięć szuflad. Jest zgrabne.
Ale.
Nie pasuje mi do niczego. Zawadza mi. Jeśli mam czas to piszę, odpisuję, czytam. Mam w pokoju mały stolik, za nim korkową tablicę, obok komodę i półkę z książkami. Nie mam miejsca na toaletkę dla słodkiej księżniczki.
 Nie mam czasu na siedzenie przed lustrem. Ja się prawie nie maluję. Włosy suszę spuszczając łeb w dół a potem zawiązuję je w kucyk albo lecę do autobusu z mokrymi.
Stała ta toaletka w moim pokoju tydzień a potem poprosiłam, aby ją wynieśli. I tak pieczołowicie przykryta narzutą stała prawie rok.
A teraz potrzebujemy miejsca, bo przed nami bardzo poważne przedsięwzięcie.
I dlatego błagam ludność okoliczną - zabierzcie ją ode mnie. Ładna rzecz dla nastolatki do pokoju. Albo dla mamy albo dla babci. Za ile? A żebym sobie mogła kupić skórzane półbuty, czyli 150-200 zł, to chyba nie jest dużo?

klarkamrozek@gmail.com

PS. Zarezerwowana :)