zaufaj sobie

Na posadzce między półkami z kremami na dzień i na noc a szamponami leżała kilkuletnia dziewczynka i darła się tak, jakby w buzi miała głośnik. Popatrzyłam na nią. Między jednym a drugim wrzaskiem łypała na oglądającą kosmetyki młodą kobietę i stwierdzając, że rozdzierająca scena nie budzi zainteresowania, znów podkręcała głośność.  Miałam ochotę przejść koło dziecka i powiedzieć w powietrze, że na tej posadzce jest pełno robaków, ale w porę uświadomiłam sobie, jak potrafią wrzeszczeć takie przedszkolaki, więc złapałam to, co mi było potrzebne i poszłam dalej.

Gdybym musiała poszukać potrzebnego mi kosmetyku lub też zastanowić się nad jego wyborem, piski i wrzaski dziecka jednak by mi przeszkadzały bo niestety mam tak, że znoszę wybryki dzieci znanych mi osobiście, obce mnie nie bawią. Ale nic nie mówię, po prostu odchodzę.

Raz mi taki trzylatek o mało nie wybił zębów. Siedzieliśmy w kawiarni, piłam kawę, te szklanki są dość grube i nagle z tyłu poczułam szarpnięcie, uderzyłam szklanką w zęby aż zabolało. To nudzący się przedszkolak chodził od krzesła do krzesła i szarpał je nie zważając na to, że siedzą na nich ludzie. Mama pogrążona rozmową z koleżanką od czasu do czasu mówiła mu „nie rób tak”. Domyślam się, że to jedyne narzędzie, jakim dysponuje w wychowaniu pociechy. 

Niedawno napisałam na facebooku zdanie czy dwa, w którym zdziwiłam się, że matki tak bezkrytycznie pozwalają mówić sobie, jak mają wychowywać własne dzieci. Bardziej liczą się z często anonimowymi wypowiedziami na blogach czy forach niż z własnym rozumem. I co? Adminka zrobiła mi karczemną awanturę z użyciem wulgaryzmów, bo „się do nich wpieprzam”.

Mam tu jednak całkiem niezłe narzędzie, na tym blogu bywa znacznie więcej młodych matek, niż tam, gdzie się „wpieprzałam”. Dlatego proszę Was, dziewczyny, nie pozwalajcie, aby blogi i portale miały dominujący wpływ na wychowanie Waszych pociech. Od wychowania są mama i tata. Jednemu dziecku wystarczy powiedzieć coś raz a innemu można mówić i sto razy a i tak nie będzie efektu, bo każdy człowiek jest inny. Macie prawo czuć się zagubione i niepewne, warto szukać i pytać ale najczęściej bywa tak, że instynktownie czujemy to, co jest dobre dla naszego dziecka.

Wymądrzała się Stara Zrzęda, która nie ma prawa wypowiadać się na temat wychowania dzieci bo nie ma małych dzieci.