opowiadanie o porządnych ludziach

trasę wybrał komputer, Basia jechała o wiele dłużej

Z Lidzbarka Warmińskiego do Wysowej jest solidny kawał drogi i podróż ze sporym bagażem do najłatwiejszych nie należy. Basia jechała tą trasą pierwszy raz a ponieważ nie lubi pociągów, wybrała autobusy. Z Lidzbarka do Warszawy, z Warszawy do Krakowa a z Krakowa jak w pysk strzelił prościutko do Wysowej pod samiutkie drzwi sanatorium.

Bagaż miała spory ale walizka jechała przecież w luku, w Warszawie przesiadła się bez problemu i w piątkowe popołudnie miała dotrzeć na krakowski dworzec, by znów się przesiąść. Nie wszystko jednak przebiegało zgodnie z planem podróży, autobus stał najpierw z powodu wypadku na trasie a potem jak utknął w krakowskich piątkowych korkach to stał więcej niż jechał i stało się – autobus do Wysowej odjechał, zanim Basia dotarła do dworca.

Cóż miała robić. Zadzwoniła do dorosłego dziecka, dorosłe dziecko sprawdziło przez Internet  inne połączenia i kobieta wsiadła do pojazdu jadącego do Gorlic mając nadzieję, że stamtąd złapie ostatniego busa.

Niestety, tak się nie stało. Nastał wieczór, do Wysowej nie jechało już nic i Basi chciało się płakać ale że płacz w tych okolicznościach nie pomoże, postanowiła działać. Śmiertelnie zmęczona, z trudem wlokąc za sobą walizę podeszła do pierwszego z brzegu busa i zapytała kierowcę o jakikolwiek transport do Wysowej. Bo może ktoś jednak jedzie tam lub do pobliskiej miejscowości.

Busiarz spojrzał na kobietę i powiedział – poczekej pani. Złapał za telefon i zaczął gdzieś wydzwaniać a kiedy skończył, wysiadł, wrzucił Basi bagaż do busa i kazał jej wsiadać ale szybko, bo kolega specjalnie zboczy z trasy i zabierze ją ze stacji benzynowej, gdzie muszą się teraz dostać.

Wkrótce byli na  umówionej stacji benzynowej gdzie na Basię już czekał busik. Kierowcy uścisnęli sobie ręce i jeden drugiemu przykazał, żeby zawiózł kobitę pod samą Biawenę bo ona przez całą Polskę jechała i ledwie dycho tako umordowano.

Busik najpierw powiózł pasażerów tam, gdzie miał trasę a potem wspiął się na górę i tym sposobem Basia dotarła do sanatorium. Ten drugi kierowca nawet nie przyjął zapłaty, ten pierwszy zainkasował 2,50.

To opowiadanie specjalnie zostawiłam na dzisiejsze święto i dziękując panom kierowcom  z Gorlic z wielką radością mogę napisać – jesteście porządnymi ludźmi!