pobaw się ze mną mamo

Siedzę mniej przy komputerze bo ogród woła. W tym roku nie pojedziemy na wystawę ogrodniczą, gdzie zawsze kupowaliśmy rośliny do skrzynek, nie ma czasu, kupiliśmy więc sadzonki w pobliskim markecie budowlanym. Małe, liche, ale co z tego, przecież za kilka tygodni nie będzie różnicy czy były kupowane małe czy rozrośnięte. Skrzynki obsadzone, powieszone. Co roku obiecuję sobie sadzić do doniczek mniej, żeby nie latać potem z konewką, bo wiecie, potem  całe lato trzeba co wieczór wlać do tych skrzynek beczkę wody z nawozem, nie sztuka posadzić i powiesić skrzynki, samo nie urośnie, chyba, że mlecz.

Miałam nie pisać za często o kotkach i kwiatkach. Dobra, zmiana tematu. Mam okazję widywać dwie opiekujące się tym samym dzieckiem panie – mamę i babcię. Kiedy dzieckiem opiekuje się mama, stoi nad nim i pisze sms. Dziecko bawi się samo. Babcia ma stołeczek, siada koło malucha i rozmawia z nim, robią razem babki z piasku, razem się śmieją a nawet mówią wierszyki, choć maluszek mówić jeszcze nie umie tylko powtarza za babcią dźwięki i klaszcze w rączki wraz z nią.  

To mi przypomina wierszyki, których uczyliśmy się w dzieciństwie. Był taki mocno rasistowski wierszyk „Murzynek Bambo”. Zacytuję z pamięci bo nie mam czasu szukać w sieci.

..chodź do kąpieli,

a on się boi, że się wybieli..

..napij się mleka,

a on na drzewo mamie ucieka..

To jeszcze nic, a kto pamięta wierszyk

..jedzie jedzie Żyd ubogi

siana nie ma owies drogi..

Takie rymowanki śpiewało się naszemu pokoleniu. Ciekawa jestem, czy dziadkowie wiedzieli, co robią. Nie pamiętam za bardzo tekstów tych antysemickich rymowanek ale wiem, że było ich więcej.

Ukasz „chowany” był między innymi na Brzechwie i Tuwimie, a jego najulubieńszym bohaterem był poszukujący życiowej drogi i szczęścia Koziołek Matołek. Do tego piosenki – obydwoje lubiliśmy parafrazować  i kiedy jedna piosenka się nam znudziła, powstawała całkiem nowa. Znacie taką piosenkę „szedł listopad polną drogą, zerwał liście z drzewa, pada deszcz, pada deszcz, a ja sobie śpiewam”?

Mieszkaliśmy wtedy w wynajętym domku, za domkiem był sad właścicieli a w sadzie duma gospodarza, jakaś egzotyczna śliwka, na której było tylko kilka owoców. Siostra gospodyni, kobieta potężna, usiłowała zerwać jeden  na spróbowanie, stanęła na rozwidleniu drzewka i drzewko rozdarło się na pół. No to nas Wiesiek zabije! Nie zabije bo się nie dowie, kto mu powie? Dowiedział się, bo Ukaszek jeżdżąc na rowerku wyśpiewywał na całe gardło „pani Kryśka spadła z drzewa a ja sobie śpiewam”.

Na tym blogu są rytmiczne, przyjemne wierszyki dla mamy i dziecka, polecam.

 Hajduczek -  napisz, co u Ciebie.