uwaga, tekst zawiera wulgaryzmy!

Może się zdziwicie, ale mogłabym żyć bez telefonu. Już tak żyłam to wiem, że jest to możliwe. Mało tego – kilka lat temu z premedytacją pozbyłam się stacjonarnego telefonu i wcale tego nie żałuję. Mój stacjonarny numer różnił się jedną cyfrą od numeru ośrodka zdrowia i co rano miałam w domu rejestrację. Niektórzy nie dopuszczali mnie do głosu i wyglądało to mniej więcej tak:

Dryn dryn dryn dryn. Raz, drugi, dziesiąty, wreszcie wyłażę ociekająca wodą spod prysznica i odbieram.

Ile można do was dzwonić, co tam robicie, kawkę się pewnie pije a człowiek może zdechnąć, wyciągnijcie mi tam kartę babki bo zaraz przyjadę z babką i nie będę godzinami czekać. Dup słuchawką.

Dryń dryń dziesiąty raz  odbieram z jednym okiem umalowanym, w drugie wbiłam sobie spiralkę jak zadryndało.

Ośrodek? Jest tam Maryśka? To niech jeszcze weźmie receptę dla Józka na te czyraki! Dup słuchawką.

Dryń dryń dziesiąty raz.

Do jasnej cholery czemu nie odbieracie tego telefonu! Jak to o co chodzi, chciałam zamówić wizytę domową ale oczywiście nie można się dodzwonić bo nie wiadomo co robicie! Jak to pomyłka, to gdzie ja dzwonię? No to niech się pani przedstawi, skąd ja mam wiedzieć gdzie dzwonię? Dup słuchawką.Tak mniej więcej wyglądały moje poranki.

Raz mi siostra poradziła, abym czarującym głosem witała rozmówcę tekstem -  agencja kizia mizia, co masz na sobie? Ale to nie był dobry pomysł. Bo moja mama jest mądrą kobietą i dzwoni do mnie właśnie wyłącznie rano jak chce pogadać. Kiedy to usłyszała to wiadomo. Dup słuchawką.

Pozbyłam się stacjonarnego bez żalu. Co ja to chciałam. Acha, wiem. Ludzie kochani, muszę to napisać. Sobotni wieczór nie jest dobrym czasem na wydzwanianie do dorosłych dzieci. Nie jest to dowód troski i raczej nie dowiecie się, co dziecko w tej chwili robi, bo o takich rzeczach matce się nie opowiada.  Chyba, że troszczycie się o ich antykoncepcję to tak, dzwońcie do nich najlepiej co dwadzieścia minut a jak się złapiecie na pocztę, to nie nagrywajcie się, tylko znów dzwońcie aż wreszcie odbierze myśląc, że coś złego się stało. Potem pogadajcie z pół godzinki o serialach i pogodzie a na koniec wielkodusznie pozdrówcie jego partnera życiowego, który już dawno wypił zaczęte wino do końca i nawet nie może strzelać do kulek bo mu z wściekłości latają przed oczami i przybierają wasze oblicze.

Dość to okrutne, ale jak ktoś umrze o dwudziestej trzeciej to śmiało można poczekać z nowiną do rana, bo umarłego i tak raczej nie wskrzesi  dzwonienie o takiej porze do kuzynki, której się i tak nie widziało dziesięć lat.

Tak samo z telefonami do różnych firm . Człowiek  pracuje w firmie  przeważnie do siedemnastej  i nieładnie jest dzwonić do niego o dwudziestej i pytać, jak się nazywa ten kwiatek, który stoi u niego na biurku.

  Weteryniarz (nie poprawiać) jest człowiekiem cierpliwym ale może się wkurzyć, gdy o czwartej rano obudzicie go pytaniem, co robić, bo Pusia nie chce spać tylko drze firankę.

Dlaczego nie wyłączamy telefonów? Bo może się zdarzyć, że babcia naprawdę będzie potrzebować pomocy, bo ktoś może mieć poważną awarię i nas wzywać, bo czyjś kot zwija się z bólu a jego właścicielka nie wie, co robić.

Na koniec – odkąd mam  bez klawiszowy telefon to prawie wcale nie odpisuję na sms, bo mnie to za bardzo wkurza. W ten sposób zamiast 200 sms w  miesiącu wysyłam 50. W żaden sposób nie odczułam pogorszenia jakości życia.