prawdziwy mężczyzna, czyli świat według oblecha

Oblech uważa się za ósmy cud świata. Zazwyczaj skończył 35 lat, ma brzuch, którym z lubością telepie, zęby ma do czwórki, potem już bywa z tym różnie, pazury u rąk obcięte obcinaczem scyzorykowym, stopy schowane w skarpety bo pięty zapuszczone tak, że można nimi krzesać ogień o schody, no, po prostu kopyta. Rogów nie ma. Serio, żona oblecha jest zazwyczaj zahukaną, grzeczną i skromną dziewczyną. 

Oblech dzięki żonie ma zawsze czystą, wyprasowaną koszulę i umyty samochód.

Oblech nie przepuści żadnej kobiecie. Nawet, jak się wita ze starą ciotką, to ją łapie za tyłek i przyciska mocno do siebie aby poczuć jej biust. Obmacuje szwagierki, koleżanki swoje i żony a kiedy ma dorosłe dzieci, obmacuje również ich  koleżanki a nawet synową. Czasem dostanie w pysk, ale to go wcale nie zniechęca. Tłumaczy sobie i innym, że taki po prostu  jest i nic na to nie poradzi. Najbardziej dziwne jest to, że jego żona również w to wierzy.

Jeśli jakaś kobieta wreszcie zdecydowanie powie oblechowi, aby trzymał łapy z daleka bo to się źle skończy, oblech nazwie ją cnotką – niewydymką i zacznie na jej temat opowiadać niestworzone historie.

Niewybredne i sprośne żarty śmieszą tylko jego. Nie krepuje się załatwiać potrzeb fizjologicznych byle gdzie, leje pod drzewem jak zwierzę, puszcza bąki w towarzystwie i mówi głupio „żeby nie ten dech to by człowiek zdechł”, beka przy stole i mówi z wyższością „w innej kulturze to oznacza ukłon w stronę kucharza w podzięce za smaczne i obfite jedzenie”.  

Jest na nich tylko jeden sposób – trzymać się z daleka, obchodzić szerokim łukiem i nawet jeśli czasem na weselu czy innej uroczystości musimy zetknąć się z tego rodzaju osobnikiem, uciekać na drugi koniec sali! Raz oblech kichnął prosto w sałatkę i ktoś grzeczny powiedział – sto lat! A ktoś inny dorzucił – bez seksu!

I w ten sposób można oblecha urazić, bo on się na żartach zna, ale tylko na tych, które sam opowiada.