nowy rozdział

Waldemar zaklepał dwuosobowy pokój ale nie zrobił przelewu, nawet najmarniejszej zaliczki. Blondyna miała jakieś pieniądze, uregulowała więc należność za dwa dni. Pokój był przestronny, szerokie łóżko zachęcało jak na razie do wypoczynku, bo o niczym innym kobieta nie marzyła. Tylko prysznic, coś zjeść i spać. Stała pod strugami gorącej wody czując, jak spływa z niej zmęczenie i stres. Kiedy już się wykąpała, zawinięta w ręcznik stanęła przy balkonowych drzwiach i spojrzała przez okno. Jak tu pięknie – westchnęła myśląc, że mogłoby to być jej miejsce do życia.

Wokół jak okiem sięgnąć były wzgórza porośnięte gęstym lasem, w dole błyszczało zakole rzeki, gdzieniegdzie wśród lasu widać było polany, na których stały kopki siana. W oddali widać było rozrzucone po stokach domki, most i szyny kolejowe przecinające miasteczko na pół. W świerkowych gałęziach zanosił się świergotem jakiś ptak, poza tym było cicho.

Tymczasem Waldemar latał po Muszynie jak opętany i szukał jakiegoś planu miasta, mrucząc pod nosem

Gdzie jest ta ulica

Gdzie jest ten dom

Gdzie jest ta dziewczyna

co kocham ją..

Obleciał rynek ze dwa razy, przeszedł przez most, zawrócił, poszedł pod kościół, zawrócił, wreszcie znów znalazł się na przystanku, gdzie wysiadł kilka godzin temu po podróży pełnej przygód. Usiadł, złapał się za głowę bo przecież Blondyna już tam pewnie na niego czeka, a on, mając całkowicie rozładowany telefon, nie może do niej zadzwonić. Powtórzył jeszcze raz refren piosenki aż siedzący obok góral, czekający na busa zainteresował się i spytał – chłopie, a cegóz tak sukos? 

Ogrodowej – sapnął Waldemar.

A to prosto a potem na lewo – wskazał uprzejmie góral machając niedbale ręką w kierunku postoju taxi. Ruszył więc Waldi przed siebie i szedł, szedł, aż pod wieczór doszedł do Krynicy.

Blondyna zdrzemnęła się i odświeżona i wypoczęta zeszła do jadalni. Była pora kolacji. Wśród zastawionych stolików uwijał się chłopak, roznosząc wazy z zupą. Na niektórych stolikach stały zostawione przez gości naczynia. Blondyna automatycznie zaczęła je zbierać i odnosić do kuchni. Kelner tylko spytał w biegu – ty jesteś ta nowa? To bierz się za zmywanie! I pobiegł dalej, a Blondyna posłusznie zaczęła zmywać. Stała przy zlewie myśląc, ze byłoby fantastycznie, gdyby dostała tu pracę, bo przecież gotować i sprzątać potrafi, to żadna filozofia, w domu robiła to cały czas a tu by jej jeszcze za to płacili.

Zapadła noc, kiedy Waldemar stanął przed zamkniętą bramą pensjonatu i zaśpiewał triumfalnie  

Znalazłem ulicę

Znalazłem dom

Znalazłem dziewczynę

Co kocham ją!!!

Dziewczyna siedząca w recepcji zaniepokoiła się, widząc na monitorze przekazującym obraz z podjazdu dziwnie zachowującego się człowieka i na wszelki wypadek zadzwoniła na policję, że jakiś wariat stoi pod bramą i wyje.

Moi Ukochani Czytelnicy – nie będę tu więcej o nich pisać  bo potem nie będzie ciekawie, bo już wszystko będziecie wiedzieć!